"Unutacağını düşünüyordum ?"
"Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam"
Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti.
Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden...
O zaman medyada ki bu şarkı mehir ile okuyuculardan Mirali Karadağ gelsin diyelim..
Şarkının sözlerini bilenler şimdiden yüzünde ki buruk tebessümle bölümü geçiyor gibi.
Bende fazla uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•KRALİÇE GERİ DÖNDÜ•
••••••••
|MEHİR |
Hâni bazı sözler vardır ya geri dönülmeyen yollara adım attıran, hani bazı yaralar vardır kabuk tutsada hala sızı kalan.
Kendimi hiç bir zaman bir kelime ile tamamlayamamıştım. Ne olursa olsun bir yara kendisiyle birlikte tüm yıkımı da getiriyordu.
Ben kimdim ? Hala duygusuz gibi seven bir kadın? Aylarca karnında canından bile sevdiği bebeklerini kaybeden güçsüz bir anne ? Ya da daha kundakta ki bebekken katledilen ailesini kaybeden yetim kadın?
Ben kimdim..Sevilmeyi hak edermiydim? Yarası olan sızılar geçer miydi?
Kendimi bir kalıba sokamadan attığım attığım bu taşlı yıllar artık ayaklarımı ağır yaralar aldırarak adım atmama engel oluyordu.
Eskiden olsa kendime bir çok tanım koyarak ben buyum derdim. Ama şimdi gelip karşıma sorsan kimsin diye dilimden dökülen tek kelime olurdu.
Ben Mehir...Sadece Mehir.
Kimsem yoktu benim , çok düşmüştüm, çok yara almıştım, her göz yaşımın ardından kül olan kalbime inat bu dudaklarım da tebessüm oluyordu.
Duygularım yoktu benim...daha doğrusu duygularımın bir hükümdarın emri ile cam gibi kırılmış çizikleri tüm bedenimi değip geçmişti.
Hâni bir türkü de diyor ya..Bu sızı bedenim de değil , ruhum da diye. İşte o sızı hala benimle günden güne büyüyordu.
Şimdi ise hiç bir şey olmamış gibi devam edecektim , etmek zorundaydım. Benim bir intikam yeminim vardı.
Ne olursa olsun onunla yapacağım anlaşma bana belki bebeklerimi geri vermeyecekti. Fakat onların canını alan şerefsizlerin inlerine girmemde büyük bir yardımı olacaktı.
Şimdi neredeydim peki ? Onun mabedinde..hükümdarın gölgesi altına girmiş onun sınırları altın da duruyordum.
Yıllar önce evlilik teklifi aldığım bu yere tekrar gelmek belki de o sahte anıları önüme teker teker sermek durumunda kalmıştı.
