"Her kız yara almıştır hayatında. Ya babasından, ya dostundan ya da sevgilisinden. Belki de hepsi denk gelmiştir, bilemezsin ki."
Multimedia: Egemen
Sabah uyandığımda kendimi çok değişik hissediyordum. Dün Mete'yle yaşadıklarımız hayal gibiydi. Bunları düşününce yüzümde aptal bir gülümseme oluştu. Bu sırada içeri Kerem girdi.
"Uyandın mı prenses?" Bu sırada bende yatakta doğrulmaya çalışıyordum.
"Kerem başım çatlıyor."
"Dün bayılmışsın zaten Mete getirdi eve. İstersen bir doktora gidelim?" Kerem'in sözleriyle aklıma dün yaşadıklarım geldi. Mete'yle sahile gittikten sonra babamı aramıştım. Sonra ağlamaya başlamıştım. Gerisi karanlık...
Demek ki Mete'yle yaşadıklarım rüyaydı. Fakat çok gerçekçi hissetmiştim.
"Doktora falan gerek yok iyiyim." dedim.
"Tamam o zaman. Ben çıkıyorum arkadaşlarla buluşacağım. Annemler halamlara gittiler. İstersen benimle gel."
"Bugün evde kalıp dinleneceğim. Sen eğlenmeye bak kuzen." dedim gülümseyip. Keremde gülümseyip saçlarımı karıştırdıktan sonra "Sıkılırsan ara" dedi. Kafamı tamam anlamında salladıktan sonra odadan çıktı. Bugün evde oturup tüm gün film izlemeye karar verdim. Banyoda rutin işlerimi hallettikten sonra dolabımın karşısına geçtim. Siyah spor taytımı, üstüne dizlerimin bir karış üzerinde biten kırmızı salaş bluzumu giydim. Saçlarımı yandan salaş bir örgü yaptıktan sonra Buse'yi aradım. Kahvaltıyı dışarıda onunla yapmaya karar vermiştim. İlk çalışta açtı.
"N'apıyorsun Buse?"
"Furkanı bekliyorum dışarı çıkacağız bebeğim sen n'apıyorsun?"
"Dışarı çıkıyordum bende. İşin yoksa beraber kahvaltı yapalım diyecektim."
"Furkan'la anlaşmasaydık gelirdim de. Aaa sende bizimle gel. Bizde kahvaltı yapacaktık." Buse'nin bu nazik davranışına gülümsedikten sonra "Gerek yok canım size iyi eğlenceler. Başka zaman gideriz." dedim. "Tamam o zaman ama bu sözünü unutma."
"Tamam. Görüşürüz." Telefonu kapattıktan sonra çantamı alıp evden çıktım. Otobüs durağına geldikten sonra beklemeye başladım. Durak bugün boştu. Birkaç dakika sonra bineceğim otobüs geldi. Boş bir yere oturup dışarıyı izlemeye başladım.
***
Kahvaltımı yaptıktan sonra kafeden ayrıldım. Artık babamın gönderdiği paraya dokunmayacaktım. Önünden geçtiğim kitapçı dikkatimi çekti. Evet kitapları çok seviyordum. Belki burada part time çalışabilirdim. Vakit kaybetmeden kitapçıya girdim. Karşımda gördüğüm orta yaşlı ve oldukça tatlı görünen bayan gözlüklerinin altından bana bakıp gülümsedi.
"Nasıl yardımcı olabilirim yavrum?" dedi tatlı bir ses tonuyla.
"Ben iş arıyorum part time çalışabilecek bir eleman aradığınızı gördüm camda asılı olan ilanda." Bende aynı ses tonuyla konuşmuştum ve devam ettim "Kitaplarıda çok severim. Yani bu işi zevkle yapabilirim." Kadın gülümseyerek sırtımı sıvazladıktan sonra "Hımm bak bu güzel oldu. Önemli olan bu işi severek yapmak. Bu arada ben Meral. Bana Meral teyze diyebilirsin." Kadının bu samimiyetine şaşırmış, birazda sevinmiştim.
"Memnun oldum Meral teyze. Bende İzel." dedim gülümseyerek. O da aynı şekilde karşılık verdikten sonra "Bir arkadaşımız daha var o da part time çalışır. Üniversite 2. sınıfa gidiyor. İstersen onunlada tanıştırayım?" dedi.
