~Ο Πρώην κολλητός μου~

45 κεφάλαιο

Μ: πραγματικά Νεφέλη αν δεν σηκωθείς τώρα από το κρεβάτι θα σου πετάξω όλα τα ρούχα σου έξω από το παράθυρο.
Λέει έξαλλη η Μαριάννα.

Ν:μμμ αφήστε με να ξεκουραστώ..
Κλαψουριζω και κρύβω το πρόσωπο μου στα μαξιλάρια.

Ρ: οι καθηγητές είπαν ότι της μια και μισή πρέπει να είμαστε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Η ώρα είναι μια και είκοσι και εσύ ακόμα δεν έχεις κάνει ένα ντουζ για να σου φύγει η κούραση του ταξιδιού.
Μου φωνάζει η Ραφαέλα καθώς στεγνώνει τα μαλλιά της.

Ν:πφφ. Καλά..

Σηκώνομαι παίρνω μια πετσέτα και ρούχα και μπαίνω στο μπάνιο. Κάνω γρήγορα ντουζ και φοράω τα ρουχα μου. Στεγνώνω τα μαλλιά μου, τα πιάνω μια αλογοουρά και βγαινω από το μπάνιο.

Ν: έτοιμη τι ώρα είναι?

Μ: δύο πάρα εικοσιπέντε.. αργήσαμε.

Ρ: πάμε..
Λέει η Ραφαέλα.

Βγαίνουμε από το δωμάτιο μας και πηγαίνουμε προς το ασανσέρ...
Αφού φτάνουμε στο εστιατόριο δεν βλέπουμε κανέναν εκτός από τους καθηγητές..

Μας πλησιάζει η καθηγήτρια της βιολογίας.

Κ.β: που είναι οι συμμαθητές σας? Η ώρα έχει περάσει και είστε μόνο εσείς εδώ..

Ν: δεν ξέρουμε. Θέλετε να πάμε να τους φωνάξουμε??

Κ.β: ναι πηγαίνετε..

Χωριστηκαμε με τα κορίτσια για να πάμε να σε όλα τα δωμάτια. Καθώς προχωρούσα για να ενημερώσω τα παιδιά ένα χέρι με τράβηξε και με έβαλε σε ένα δωμάτιο. Πανικοβλήθηκα, αλλά μόλις αντίκρισα το πρόσωπο του ηρέμησα..

Ν: με τρόμαξεεες.

Α: σορρι. Δεν ήθελα να το κάνω αυτό.
Είπε και με πλησίασε αρκετά ώστε να βρεθώ κολλημένη στην πόρτα..

Επιτέθηκε στα χείλη μου αλλά τον σταμάτησα..

Ν: τι κάνεις? Είναι εδώ τα παιδιά..

Α: μην ανησυχείς. Πριν έφυγαν. Δεν τους είδες??

Ν: ααα όχι.

Κατεύθυναν με ξαναφιλησε.. μπορεί να τον φιλώ κάθε μέρα αλλά η γεύση του φιλιού του είναι πάντα κάτι το διαφορετικό..
Μετά από λίγο σταματήσαμε..

Α: σήμερα το βράδυ θα σε δω??

Ν: δεν ξέρω. Είμαι στο ίδιο δωμάτιο με τα κορίτσια. Δεν γίνεται να τις διώξω..
Είπα στεναχωρημένη..

Α,: έλα να σου δείξω κάτι..
Είπε και μου έπιασε το χέρι ενώ κατευθύνθηκε πιο μέσα στο δωμάτιο..