~Ο Πρώην κολλητός μου~

43 κεφάλαιο

Άλεξ pov

Φτάσαμε σε ένα πάρκο. Είχε βραδυασει. Κατεβήκαμε από την μηχανή και αρχίσαμε να περπατάμε.. μετά από λίγη ώρα καθίσαμε σε ένα παγκάκι..

Ν: είναι πολύ ωραία εδώ.
Λέει και κοίτα τον ουρανό..

Το ίδιο κάνω και εγώ. Παρατηρώ τον ουρανό σε συνδιασμό με τα δέντρα που υπάρχουν γύρω γύρω και τα αστέρια είναι υπέροχα...

Α: Νεφέλη..

Ν: ναιι
Μου λέει και με κοίτα..

Την πλησιάζω. Την αγκαλιάζω και ύστερα την φιλώ...
Δεν ξέρω γιατί το έκανα αλλά ένιωσα την ανάγκη να το κάνω...

Όταν σταματήσαμε με κοίταξε και μου είπε..

Ν: γιατί ήρθαμε εδώ..

Α: Εμμ δεν ξέρω.. ίσως γιατί ήθελα να περάσω λίγο χρόνο μαζί σου.. ξέρεις μόνοι μας..

Πραγματικά δεν ξέρω γιατί πήγαμε εκεί.. ήθελα μόνο να είμαστε κάπου μόνοι μας..

Ν: αχουτο. Είσαι πολύ γλυκούλης.
Λέει και μου τσιμπάει τα μάγουλα..
Μου αρέσει πολύ όταν το κάνει αυτό.

Α: λοιπόν πες τα νέα σου..

Ν: δεν έχω νέα.. όλα τα ξέρεις.. εσύ??

Α: και γω τίποτα..

Ν: ωραία πολλά είπαμε..
Απαντά και γελάμε..

Α: Έλα εδώ.

Τις λέω και ανοίγω τα χέρια μου για να έρθει στην αγκαλιά μου...

Ν: παλιά όταν ήμασταν κολλητοί ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα .. ξέρεις ... Θα ήμασταν μαζί...

Α: ήταν το όνειρο μου..

Με φιλά γλυκά..

Ν: να σου πω την αλήθεια κάτι είχα καταλάβει..
Μου ψιθυρίζει...

Α: πώς το κατάλαβες??
Ρωτάω με περιέργεια..

Ν: την τελευταία μέρα όταν σε αποχαιρέτησα για να πάω στον Καναδά είδα ότι καθώς έφευγες άρχισες να κλαίς...

Α: πλάκα κάνεις. Νόμιζα ότι δεν με είχε δει κανείς...

Λέω και κρύβω το κεφάλι μου στον ώμο της.. αυτή γελά και συνεχίζει..

Ν: εκείνη την στιγμή ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου και ήμουν έτοιμη να κλάψω και εγώ αλλά ήταν μπροστά οι γονείς μου και ντρεπόμουν.. τότε δεν ήξερα τι σήμαινε ο κόμπος εκείνος αλλά τώρα έχω καταλάβει...

Α: τι έχεις καταλάβει από αυτό??
Την ρωτάω αλλά μας διακόπτει κάποιος..
Και μάντεψτε ποιός