Paralel Evren [ Boyutlar arası yolculuk ]

4.Bölüm

İçimizdeki bazı kişilerde vardı.Şuanlık.

Alice : Marcus dışında ses duyan var mı ?

Herkes sessizdi.

Marcus : Bu nasıl olabilir !

Wilma : Ses nerden geliyor ?

Marcus : Yukarı kattan.Çıkıp bakalım.

Marcus önde merdivenlerden çıktık.Oda bomboştu.Yine bir şeyler geçmeye başladı.En arkada ise Kevin vardı.

Alice : Etrafımızdalar.Çok hızlılar.

Marcus : Biz onlara göre yavaşız.

Alice : Aşağı inmek şuan kötü bir fikir.

Polly : O zaman burda ne yapacağız.

Wilma bir anda kaskatı kesildi.Baktığı yöne bakmamla yaratığın Marcus'u yakalaması bir oldu.Sonunda son anda yetişmiş olan Robert elindeki el silahı ile yaratığa sıkınca bir anda etraftan kayboldu.Marcus ise yere yığılmıştı.Onu kuçaklayıp arabaya taşırken gözlerini açtı.

Marcus : Bir an önce eve gitmeliyiz.

Wilma : Sen iyi misin ?

Marcus : Evet.İyiyim.Eve gitmeliyiz.Burası tehlikeli.Az kalsın ölüyordum.

Arabaya dolduk.Wilma sürücü koltuğunda Marcus ön koltukta üçümüz de arka koltukta oturuyorduk.

Kevin : Onun hiç de iyi olduğunu zannetmiyorum.

Wilma : Bence son anda kurtuldu.O yüzden korkulacak birşeyi yok.

Polly : O yaratıkları gören insanları bulup bir an önce harekete geçmeliyiz.Sayıları daha da çok artıyor.Zamam kaybetmemeliyiz.

Kevin arabada değildi.Bunu bir süre sonra arabanın kapısını hızlıca açıp içeriye oturduğunda fark ettim.

Kevin : Wilma sürsene arabayı ! Çok sayıdalar.

Arabayı tırnaklarıyla çizmeye çalıştıklarında gaza bastı.Bu sefer ben ortada Polly bir yanımda Kevin bir yanımdaydı.Kevin kafasını arkaya attı.Gözlerini kapatıp derin nefes alıp vermeye başladı.Bir anda ter bastı.Yüzü terliyordu.Ter damlaları boynundan köprücük kemiğine doğru gidiyordu.

Alice : Neler oluyor Kevin ?İyi misin ?

Kevin sessizdi.Bacağını eliyle sımsıkı tutuyordu.

Kevin : Arkadan geliyorlar.Çok hızlılar.Kaçla gidiyorsun amına koyayım 80'le falan mı ?

Wilma vites atıp daha da hızlandı.

Arkama baktığımda gerçekten de geliyorlardı.

Polly : Baylar size neler oluyor ? Kevin dışarıda ne yapıyordun ?

Kevin : Sokağın biraz daha ilerisine gittiğimde bir tanesi önümde belirdi.Havaya uçmasıyla böyle oldum.Çok iğrenç ve büyülü yaratıklar.

Wilma : Bu yol ne böyle ! Hava karardıkça araba farı dışında birşey göremiyorum.

Kevin inlemeye başladı.

Alice : Elini çek ordan !

Kevin bacağını tuttuğu elini kaldırıp benim bacağıma koydu yoksa dengede duramıyordu.Ona doğru döndüm.

Alice : Sana kanatlarındaki sert tüylerden batmış.Daha çok diş gibi.Ama çok sivri.

Wilma : Onu burda mı ameliyat edeceksin ?

Polly : Başka çaren var mı ?

Alice : Yanında çakmak taşıyan var mı ?

Wilma : Arabanın torpidosunda vardı.