39.bölüm

20 2 0
                                    

Yatağa yattığımda bile başımın ağrısından uyuyamıyordum.Artık uykunun bastırmasıyla gözlerimi kapttım.Marcus elini yan yattığım şekilde üstte kalan koluma koydu.

Marcus : Bugün son kez seninle konuşacağım.Sen istediğin kadar soru sorabilirsin.Hepsini cevaplayacağım.

Ashley : Şu an zihnimde misin ?

Marcus : Evet.Ama bu bir rüya da olabilir.

Ashley : Beni neden öylece bu durumda kalacağımı bile bile bıraktın ?

Marcus : Bunu gelecekte etkileyecek bir seçim yüzünden yapmak zorunda kaldım.O anın önüne geçemiyorum ben de bunu yapmaya karar verdim.Önlem aldım diyebilirim kısacası.

Ashley : Tekrar görüşebilecek miyiz ?

Marcus : H-hayır.

Bir çocuk gibi ağlamak hiçbir zaman hoşuma gitmemişti.Ama beni ağlatan durumlar çocukça değildi.

Ashley : Marcus Dünya'da ne yapacağım ki ? Ne anlamı kaldı ?

Marcus : Daha çok şeyi başaracaksın.Ama şimdilik ben öldükten sonra bile beni unutursan daha huzurlu zaman geçireceksin.

Ashley : Ya ben senden önce ölürsem ?

Marcus : O zaman benim için de aynısı geçerli olur.

Ashley : Peki çocuk ? Doğmazsa ne olacak ?

Marcus : Doğumun gerçekleşici olması kesin.

Ashley : Peki böyle birbirimizi hiç tanımamış gibi mi davranmamızı istiyorsun ?

Marcus : Aynen öyle.Beni unutmanı istiyorum.

Ashley : Sen de beni unut.

Marcus : Tamam.Deneyeceğim.

Sesi konuşurken titriyordu.

Ashley : Ağlıyor musun ?

Marcus : Hayır.Sen de ağlama.Bu üzüntü ikimize de yeter.Sonuçta ikimiz de birbirimizi biliyoruz.Şimdi aynı şekilde geri bırakmamız gerekecek.

Elimi tuttu.

Marcus : Ashley ?

Ashley : Marcus sen başarabilirsin ama ben yapamam.Aile diye bir şeyim olmayacak artık.Ailemi hiçe saymışken,bunun üstüne güzel bir hayat kurmaya çalışırken onun da yıkılmasına dayanamıyorum.

Marcus : Senden ağlamamanı istiyorum.Sanırım bu istiyeceğim son şey.Üzülme.

Ashley : Tamam.Sen de üzülme Marcus.

Kendi göz yaşlarını sildiğini hissettim.

Marcus : Görevini tamamla ve Dünya'da huzurlu bir hayat yaşa.Sen uyuyana kadar yanında olacağım.

Ashley : Teşekkürler.

Gülümseyebildim o an.Uyandığımda saçlarım darmadağın olmuştu.Tarayıp düzelttim.



Marcus'un kapısını biri hızlıca açtı.

Bella : Merhaba !

Marcus yerinden zıplayarak yattığı koltuktan kalktı.

Bella : Saat öğlen oldu hala uyuyor musun ?

Marcus : Sen kimsin ?

Bella : Ben kimim biliyor musun ? Çok güçlü bir büyücü.Belki de bir tanrıça.

Marcus : Ben de yüce Zeus'um.

Bella : Şaka yapmaya çalışmıştım.Aaron beni bugün iş için çağırdı.Büyücüleri toplamamızı istedi.Yardımına ihtiyacım var.

Paralel Evren  [ Boyutlar arası yolculuk ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin