Paralel Evren [ Boyutlar arası yolculuk ]

32.Bölüm

"Okuldaydık...Daha doğrusu okulun tiyatro salonundaydık.Burda genellikle gösteriler şovlar ya da müzik aletleriyle güzel şarkılar çalınırdı.O yüzden buraya inmeye bayılıyordum.Şimdi de o güzel günlerdendi.

Polly : Keman ve Marcus...Piyano çalan bir kötü çocuk beklerdim doğrusu.

Güldük.

Ashley : Hayır.Yıllardır buna uğraşıyor.Wilma ile beraber yıllarca buna uğraştıklarından bahsetmişti.

Polly : İkisi de iğrenç.Keman sesini pek sevmem ama senin için katlanırım.

Sımsıkı sarıldım.

Ashley : İşte gerçek arkadaş.Hadi gel şu üçüncü sıradaki 4 ve 5.koltuk.

Koltuklara geçtik.

Polly : Baya uzun orkestra ile çalacaklar herhalde.

Ashley : Evet.

Polly : Keşke bu çocuğa aşık olmasaydın...

Kafamı çevirip ona baktım.

Polly : Kötü çocuk değil ama senin hayatını berbat etti resmen.

Ashley : Saçmalama.

Polly : Ama öyle.O kaltak kızı falan da sevmiyor.Kimse şu an ilgi alanında değil ya da bu kişi sen değilsin.Belli etmeliydi.

Haklıydı.

Ashley : Paralel evrene inanıyor musun ?

Polly : Kısmen...

Ashley : Belki başka bir boyutta bana aşık olur ha ?

Gülümsedim acı şekilde.

Polly : Ashley ondan vazgeçmen zor olacak ama boşver.O seni hak etmiyor emin ol.

Ashley : Polly lütfen...Daha fazla üstüme gelme.Sana hak veriyorum ama lütfen yapma.Canım acıyor.Delirecek gibi oluyorum.

Polly : Hiç açılmayı denemedin bile.

Ashley : Gerek var mı ?

Polly : Yok ama...

Ona susması için ısrar ettim.

Ashley : Hayatımda başka biri çıkacak elbet.O zaman sıra ona geçer ama şu an ondan vazgeçmem.

Marcus ve ekibi sahneye çıktı.Kemanı çalmaya başladılar.Başıma ağrı girdi.Sadece ona odaklanabildim.Çok içtence ve güzelce kemanı çaldı.Ses değil sanki başka bir şeyden dolayı başım ağrıyormuş gibi geliyordu.Kemanı çalarken gözlerini kapatarak çalıyordu.Hızlandıklarında bile kapalıydı.Biraz yavaşlayıp bitime yaklaştıklarında gözlerini açıp bana baktı.O an göz göze geldik ama gözlerimi hiç geri çekememiştim.Sanki bir şey beni engelliyor gibi oluyordu.O da hiç çekmedi gözlerini.Şarkı bitene kadar birbirimizin gözlerine baktık.Derin bir nefes verdim.

Polly sadece ağzını oynatarak konuşuyordu.

Polly : Ashley ikiniz de me yapıyorsunuz öyle ?

Ashley : Beni bölme.

Gözlerinin içine o an daha fazla odaklandım.Geçmişini görebilecek kadar...

Wilma : Sen benden hoşlanmıyor musun ?

Marcus : Evet.Bana o kadar şey yaptın ki sana karşılık vermeye bile tenezzül etmedim.Sustum.Ama sen yine devam ettin.Nefret ettirme derecesine kadar.

Wilma : Marcus bana doğruyu söyle kimden hoşlanıyorsun ?

Marcus : Bunu bilinmene veya benim söylememe gerek var mı ?