FREKANS : 136

11

Herkese selaaamm nasılsınız keyfiniz yerindedir umarım ❤

O konuşmadan sonra ne olmuştu biliyor musunuz ?

Ben ağlayarak o iğrenç ortamı terk ettim..
İnsanların hakkımda düşündüğü şeyler umrumda bile değildi.
Umrumda olan tek şey artık Meriç'in benim hakkımda ne düşündüğüydü..

Nazlı abla Meriç'in otele geçtiğini söyleyince bende bir umut diye otele geçmiştim ve saatlerdir aynı şekilde oturuyordum..

Meriç'i görmeden hatta almadan eve gitmek istemiyordum, insanların hakkımdaki düşüncelerini merak etmiyordum. Umrumda olan tek şey Meriçti..

Üstümdeki kıyafeti sinirle çıkartıp bornozu üstüme geçirdim ve saçlarımı da hemen yukarıdan toparlayıp kendimi yatağın üstüne bıraktım.

Kafamdaki sesler asla susmuyordu o kızın sesi kulağıma her geldiğinde kendimi kaybetmiş gibi oluyordum. Çalan kapıyla birlikte göz yaşlarımı silip dürbüne yaklaştım.

Meriç Kaçan bana gelmişti..

"Meriç iyi misin?"

Öyle dağılmıştı ki sergideki halinden eser kalmamıştı. Saçı , kıyafeti.. tüm bunlardan daha da önemlisi Meriç Kaçan ruhen dağılmıştı görebiliyordum..

"Sezen burdan gitmemiz gerek."

Başımı olumsuz anlamda salladım.

" Gitmeyelim Meriç burda bizi kimse bulamaz bulsa bile rahatsız edemez zaten."

Meriç içeriye geçip camın karşısındaki koltuğa kendini attı. Şehrin ışıklarını izliyordu.. yanına geçip yavaşca oturdum.

"Özür dilerim.. sana söylemem gerekirdi bunu. Ama sen geldiği haberini aldığında bile darmadağın olmuştun Meriç. Ben seni tekrar öyle görmek istemediğim için söylemedim."

Meriç gözlerini bana çevirip anlamlı anlamlı baktı.

"Sezen asıl ben özür dilerim.. seni orada tek başına bırakmamam gerekirdi. Senin suçun yok.. o kızı oraya çağırmamam gerekti.. bütün suç benim bütün suç.."

Sinirle ellerini saçlarının arasından geçirip başını elleri arasına aldı.

"Meriç yapma lütfen."

Kollarımı beline dolayınca yavaş yavaş gevşedi ve koltuğa doğru yaslandı.

"Niye yanımdasın Okyanusun kızı?"

Kollarımı belinden yavaşca çekip ayağa kalktım. Meriç bana anlamsız anlamsız bakarken telefonu gösterdim.

"Nazlı ablalar nerdeler?"

Meriç saçma bir şekilde gülümseyip ayağa kalktı. Bana doğru yaklaşıp bornozun önünü iyice kapattı. Ben utançtan kıpkırmızı olmuştum.

"Nazlı ablanlar aşağıda bizi bekliyordu.. en son öyleydi yani."

Geri çekilip hızla banyoya girdim. Soyduğum elbiseyi zar zor geri giyinip saçlarımı da düzenledikten sonra banyodan çıktım. Meriç telefonla konuşup sinirle kapattığında çoktan otel odasından çıkmış merdivenleri inmiştik. Merdivenlerde durduğumuzda kocaman bir kalabalık bizi bekliyordu ve hepside basındı. Gecenin bu saatinde?

"Şuradan gidelim mi Meriç?"

Meriç elimi tutup kalabalığa doğru yürümeye başladı. Ben geri adımlar attıkça Meriç sıkı sıkı tuttuğu elimi inadına kalabalığa sürüklüyordu.
Dışarıda kalabalığın içindeydik. Flaşlar patlıyor her ağızdan bir ses çıkıyordu benimse yaptığım tek şey Meriç'in elini sıkı sıkı tutmaktı.