FREKANS : 136

32

Hatırlatma..

Kaşlarımı çatıp Demir'e baktım. Ne ara yapmıştı tüm bunları, hem de hiç çaktırmadan?

"Abi ben öğrendiğim günden beri Sezen'e yanlış mı yapıyorum, doğru mu yapıyorum bilmiyorum bile.. bu kader denen şey öyle bir şey ki, resmen aldı, buldu Sezen'i koydu avuçlarıma.. aylardır bu yükü taşıyorum ben."

O sırada Sezen'i elindeki ışıkla bizi dinlerken gördüm..

"Demir, Meriç.. sizin bu haliniz ne, ne yapıyorsunuz burada?"

Duymamıştı..
Duymamış olmasının verdiği sevinçle ayağa kalkıp üstümü silkeledim ve elimi Demir'e uzattım.

"Yok bir şey güzelim. Birileri vardı da şurada onları ayırmaya çalışırken arada bizde yedik. Sen kızarsın korkarsın diye de burada oturuyorduk."

Sezen ilk benim yanıma gelip yüzüme baktı. Kaşımın kanayan yerine eli gidince bir anda irkildim.

"Meriç kalk, Demir sen de eve gidiyoruz."

Ergenler gibi Demirle ben önde suçlu suçlu giderken Sezen de arkamızdan geliyordu. Eve girdiğimiz an herkesin gözü bizi bulup bir anda yanımıza gelip ne oldu, bu haliniz ne adlı bestelerini dizdiler. Sorularından kurtulmak için lavaboya girdim tam kapıyı kapatacağım sırada Sezen kapıyı tuttu.

"Duydum.."

Duymuş muydu?
Duyup nasıl bu kadar sakin kalabiliyordu?

"Başından beri de biliyordum."

Şaşkınlık beni etkisi altına alırken Sezen'i kolundan tutup odaya götürdüm.

"Neden bu kadar sakinsin? Ayrıca duyduğun ne?"

Sezen saçlarını arkaya atıp arkasındaki masaya doğru yaslandı.

"Demir'in babasıyla sözde annemi."

Ben daha da şaşırırken Sezen eline aldığı elmayı gayet rahat bir şekilde yemeye başladı.

"Sezen iyi misin güzelim?"

Sezen kafasını aşağı yukarı sallayıp yanıma doğru geldi.

"Bunlar beni üzmüyor Meriç. Neden üzsün? Beni bırakmış gitmiş.. hayatımı mahvetmiş.. beni hiçe saymış.. dakikalık zevki yüzünden beni silen bir kadının varlığı canımı acıtmaz, acıtmıyor. Zaten bir yerlerde var olduğunu biliyordum.."

Söyledikleri doğruydu hatta fazlasıyla da haklıydı..

"Demir hayatıma girmeye çalıştığı ilk anda sorguladım ben neden diye?.. araştırdım sonra. Sonuç şaşırtmadı. O da beni araştırdı.. Demir benim sadece en yakın arkadaşım. Abim kardeşim falan değil. Bunu ben bilmiyorum Meriç duydun mu?"

Sezen'i kendime çekip sıkı sıkı sarıldım. O da bana sarıldığı ilk anda anladım.. bana ihtiyacı vardı. İçeriden sesler gelince ayrılıp el ele tutuştuk.

"Meriç.. iyi ki varsın."

Gülümseyip Sezen'i alnından öptüm. O da benim ellerimi öpünce eski Sezen geldi diye geçirdim içimden..

"Abi biz gidiyoruz bir şeye ihtiyacınız olursa biliyorsunuz."

El ele odadan çıkıp abimleri yolcu ettik. Etrafı da birlikte toparladıktan sonra, meyve tabaklarımızla dışarıya çıktık ve banka oturduk. Sezen kafasını omzuma koyunca ben de kafamı onun kafasına koydum.

"Yıldızlar çok güzel değiller mi bugün?"

Sezen'in elini tutup sakince onayladım.

"Senin kadar olmasalarda.."