Dzieci tak bardzo Cię kochają. Nie mogą przestać o Tobie myśleć, ani mówić. Ciągle wyobrażają sobie, co by było, gdybyś był z nami. Nie zasną, dopóki nie napiszą do Ciebie listu albo nie narysują czegoś, co szczególnie chciałyby Ci pokazać. Mało im rozmów, filmów i zdjęć. Mało im Ciebie.
I mnie Ciebie mało.
CZYTASZ
BrzydUla 2 okiem Uli
FanfictionParagoniki pisane z perspektywy Uli. Serial BrzydUla 2. Specjalnie dla grupy facebook.com/groups/brzydula2
