Merhaba okurlarım . Kaç gündür bölüm gelmiyordu, çünkü sınavlarım vardı her neyse ..
Bugünlere geldim, zaman çok hızlı geçti. Yeri geldi üzüldüm, yeri geldi mutlu oldum , ama işte geldim bugünlere. Bazen öyle kötü günler geçirdim ki , mutlu olmayı unuttum . Ama kötü günler geldiğinde biliyordum ki ben sonraki birkaç ay içinde mutlu olacaktım. Hep öyle oluyordu. Oluyordu olmasına ama tek başına. Düşsem kendim kalkmaya çabaladım her seferinde . Kendime yetebilmeye çalıştım; oysa yanımda birileri olsa belki daha çabuk geçerdi. Ama yoktu . Olmadılar . Bile bile . Başkaları olsaydı, bu kişi ben olmasaydım soluğu onların yanında alırlardı. Ama bana gelince her şey değişiyor tabi. Kabul . Sıkıcıyım ben. Ama bu yanımda olmamanız anlamına gelmiyor. Siz bilirsiniz . Benim gibi insanlara da gelmez yolunuz söyliyim. Sizinle daha fazla vakit gecirebilmek için öyle çabaladığımı hatırlıyorum ki.. Bunun vicdan azabını bile ben çektim. Ama sizin umrunuzda değildim hiçbir zaman. Boşu boşuna çabaladım sizin için. Siz düzelmezdiniz. Siz iyi bilirsiniz değer görmediğiniz yerde durmayı ,onlar için çabalamayı ama ben değerinizi biliyordum . İşte bu yüzden... Kim için çabalasam, çaba sarf etsem hepsi boşa gitti . Hep olan bana oldu . Onların hiçbir zaman umrunda olamadım. Üzülen de ben oldum . Acaba kötü bir şey mi yaptım, yoksa sıkıcıyım diye mi böyleler dedim kendi kendime . Hayır! Bunun cevabını buldum. Hem de bu aralar . Suç bende değil . Ben elimden geleni yaptım size . Hem de fazlasıyla. Daha ne yapabilirim? Kendimi zorla umursatamam size . Çünkü bazı şeyler çabalasan da olmaz zaten . O insanı değiştiremezsin. Senin yaptıklarını görmezden gelirler , nankörlerdir, ne yapsan boştur onlara , hep değersizdim onların yanında . Olan bana oldu . Onlar sıcacık yatağında yatarken ben karanlık odalarda yüreğimi çürüttüm. Başkasına gelince iyilik meleğisiniz tabii . Bize gelince yüzünüzde birtakım kırışıklıklar mevcut. Ben yolun sonunun çıkmaza çıktığını bile bile aynı yoldan yürüdüm. Ve perişan oldum.
Acıyacaksanız kaldırın kitabı kütüphaneden bir dahada okumayın. En sevmediğim şey.
Onlar hüsranda ben değil. Bir keresinde de aynı şeyi yapmıştım . Yolun sonunu gördüğüm halde çıkmaza yürümüştüm, yürüdüğüm gibi de tek başına yolun başına dönmüştüm. Ne yapsanız boş böyle insanlara . Gram değişmezler . O insanı gözden çıkardılar ya .
En küstahça olanı da kendi suçlu olduğu halde millete gidip ondan kurtuldum deyip salak salak konuşmaları. Ben senden kurtuldum . Ben zaten sana bir şey yapmamıştım salak . İyilikten başka . Nankör . Benim yaşadıklarımı yaşadın. . Görmedim ama biliyorum . Kalbime doğdu. Nasılmış?
Arkadaşlar sadece böyle insanların ne kadar da küstah utanmaz ve nankör olduğunu anlatmaya çalışıyorum size . Yüzünüze her güzel sözü söylerler, arkadan da yılan gibi sokarlar. Eğer içinize böyle seyler doğuyorsa o insanlarla bir daha konuşmayın. Mantığınız ağır bassın. Kalbinizi dinlemeyin. Eğer ki kalbinizi dinlerseniz kaybeden siz olursunuz . Mesela ben artık mantığımı kullanacağım. Fark edersiniz .
Sonunu gördüğüm yolları yürümeyeceğim artık. Ne birinizi değiştirmeye çalışacağım, ne de değer görmediğim insanlarla ilgileneceğim. Hissetmem iyi oldu . Değer verdik , sizi insan gibi hissettirdikte ne oldu sanki ? Kaybeden biziz .
Birine mesaj atıyoruz , günlerce bakmıyor . Tamam aktif olmadığı için bakmayabilir ama aktif olupta bakmayanlar var . Mesajı bekleyen de biz . Yorulan da biz . Diyor ki zaten; bana değer veriyor cevap vermesem de yine aynını yapacak . Beyniniz size yalan söylüyor. Öyle olmayacak .
Ben çok uğraştım sizin için yemin ederim . Siz kolunuzu bile kıpırdatmadınız benim için. Söyle düşünün beni gömdünüz. Ben yokum artık. Zaten yoktunuz yanımda . Olmayın da bundan sonra. İyi günümde yanımdasınız kötü günümde ..
Neyse ..
Bunları yazdığım halde beni anlamayanlar da vardır. Anlamayan anlamasın. Ben yeterince açıkladım kendimi . Anlamamanız bile umrumda değil artık. Kin gütmüyorum kimseye . Sadece boşa uğraşmak istemiyorum sizin için. Dedim ya solun sonunu görüyorum.
Çıkmaz gibisiniz . İnsan onca yolu boşuna yürüyor.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülen Dudaklardaki Acı Hissiyat
Ficción GeneralHer güldüğümde ağzıma battı acılarım . Oraya bir tutam acı serpti, kendini hatırlattı. Acı bir kez bulaşırsa dudağa ; hatırlatır her güldüğünde dudaktaki yerini . Kafana bir yük gibi biner düşüncelerin , yorar benliğini İçindeki kadını yönetmeye çal...