~Accidental PornStar~

24.Bölüm~

Accidental PornStar~

24.Bölüm 1.Part~

‘’Neden beni şikayet etmedin?’’ Sordu Sehun sakince.Derin bir iç geçirip yıldızsız gökyüzüne baktım.Çok fazla kasvetli görünüyordu.Tıpkı şu anki ruh halim gibi,gece de isyan içinde olmalıydı.

‘’Gerek duymadım.’’ Dedim isteksizce.Aslında onu şikayet etmeyi çok istemiş olmama rağmen bebeğimi korumak adına her zaman vazgeçmiştim.Ayrıca Sehun kayıplara karışmıştı ve onu arasamda ulaşamıyordum.Aramızdaki her şey bitmiş olmasına rağmen onu şikayet etseydim muhtemelen her şey olduğundan daha boktan bir hal alırdı ki bu işlerle uğraşmak sabır isterdi.Uğraşamazdım.Zaten her şey yeterince karışıkken bir de kendime avukat tutup para bayılamazdım.

‘’Özür dilerim Luhan.’’ Kafasını bacaklarına eğmiş,yüksek binanın tepesinden aşağı sarkıttığı bacaklarını sallarken ellerini oturduğu zeminin iki yanına koyup söylemişti.Bakışlarım ona dönerken ‘Ne kadar da yapmacık bir özür’ diye düşünüyordum içimden.

‘’Özrün kabul edilmedi.’’ Dedim dudaklarımı ıslatıp ayağa kalktıktan sonra. ‘’Söyleceklerin bittiyse eve gitmeliyim.Nedense seni görmek rahatsız olmama sebep oluyor.’’

‘’Sadece kısa bir süre önce benim için çıldırıyorken bir anda benden nefret etmeye başlaman mümkün değil Luhan.Hala bana aşıksın.Benim için çıldırıyorsun.Şimdi,burada seni sevdiğimi söylesem eminim her şeyi unutur ve kollarıma koşarsın.’’

Dudaklarımda alaycı bir kıvrılma oluşurken ellerimi cebime yerleştirmiş ve arkamı dönüp yürümeye başlamıştım.

‘’Kendini bir şey sanma.’’ Dedim göz ucuyla peşimden gelmek için ayaklanmş sarışına bakarken. ‘’Senden çok daha iyilerini bulabilirim ama sen hiçbir zaman benim kadar güzeline sahip olamazsın.Ben değil Sehun,sen beni kaybettin.’’

‘’Berbat bir yalancısın.’’ Dedi aptalca sırıtırken. ‘’Beni seviyorsun değil mi?Daha birkaç gün önce beni aramıştın Luhan.Ve ben aramanı cevaplamamıştım bile.’’

‘’Nasıl bu kadar kendini beğenmiş olabilirsin?Kendini ne sanıyorsun Tanrı Aşkına?Benim seni unutamamış olmam hiçbir şeyi değiştirmez Sehun.Asıl unutmuş olan sensin bir şeyleri.Bir bebeğim olacak.Yakında baba olacağım ve inan bana o doğduğunda kimse seni umursamayacak.Sen bir hiçsin Sehun.Dünya üzerine hiç kimsesi olmayan bir zavallısın.Kullanılıp kenara atılan kağıt parçasından farksızsın.Bir kadına bile söz geçiremedin.Sevdiğin kızın bir kocası var ve senin haberin bile yok öyle mi?Ne kadar da safsın.Seni gerçekten seven tek kişi bendim ama benim sevgim bile birkaç aydan uzun sürmedi.Seni unutamadığımı söylüyorsun,ancak içten içe seni unutamamış olmam için dua eden senmişsin gibi görünüyorsun.’’

*

‘’Gerçekten bir tedavisi olmadığına emin misiniz?Her hastalığın tedavisi var da bir bunun mu yok?’’ ChanYeol sabırsızca ayaklarını üzerine bastığı zemine vururken doktor bıkkınlıkla nefes vermiş gözlüğünü düzeltip cevap vermek için dudaklarını aralamıştı.

‘’Yalnızca 1 yılda AIDS’den 3 milyon kişi ölüyor beyefendi.Bir tedavisi olsaydı bunca kişi ölmezdi değil mi?Eğer yalnızca HIV olsaydı ilaçlarla süreyi uzatabilirdik ancak virüsü ne zaman kaptığını bile bilmiyoruz.Durumu ciddi ve bu saatten sonra tıpın yapabileceği hiçbir şey yok.’’

ChanYeol pes etmiş bir şekilde gözlerini kapatıp göğsünde bağlı olan kollarını çözerken doktor gitmek için yürümeye başlamış ancak uzun adamın kolunu yakalamasıyla belkide bugün onun tarafından 10.kez durdurulmuştu.