~Accidental PornStar~

17.Bölüm [BaekYeol]

Accidental PornStar~

17.Bölüm [BaekYeol]

ChanYeol BaekHyun’u tükenmiş vaziyette bulduğu günden beri el üstünde tutuyor,ihtiyacı olan her ne varsa alıyor ve isteklerini yerine getiriyordu.Ancak buna rağmen BaekHyun beklediği iyileşme belirtilerini göstermiyordu.Hala geceleri acıyla inliyor ve ChanYeol onu zaman zaman hıçkıra hıçkıra ağlar halde buluyordu.

BaekHyun’a neden ağladığını sordundaysa kendisine verilen cevap ‘Bilmiyorum’ kelimesinden öte olmuyordu.BaekHyun’un kendisinden gizlediği bir şey olduğunu düşündü ChanYeol.Tüm bu sessizliğinin ve derin düşüncelere dalmasının başka hiçbir mantıklı açıklaması yoktu.

Mutfakta tezgahın üzerindeki domatesleri doğrayan narin ve fazlasıyla zayıf bedene doğru ilerledi ve büyük ellerini belinin iki yanına koyup kendisine döndürdü.Kısa bir süre için yalnızca bakışmışlardı ve ikisininde dudaklarından tek kelime dökülmemişti.BaekHyun’un başını göğsüne yaslayıp,korumak istercesine etrafına sardı kollarını ChanYeol.BaekHyun uzun olanın tutuşlarının fazla sıkı olduğunu ve bir an için nefes alamadığını hissetti.Ancak sonradan farketti de  tutuşunun sıkılığından değildi nefes alamaması.Aşık olduğu adamın kalbinin yüzünün altında hızla çarpıp, güçlü ellerinin vücudunun her bir santiminde alışık olmadığı bir içtenlikle gezinmesindendi.

Başını sıcak göğüsten kaldırıp erkeksi yüz hatlarına çevirdi BaekHyun.Yanakları kırmızı rengini alırken aslında tek istediği şeyin bu koca adamın sıcacık kollarında kalmak olduğunu hissediyordu.ChanYeol BaekHyun’u koruduğunu sanıyordu,ancak BaekHyun’u koruyan ChanYeol değildi.ChanYeol’ü koruyan kişi BaekHyundu.Bir başkasının ona zarar vermesini istemediği için katlanıyordu tüm bu işkenceye.Her gün ChanYeol’ün evde olmadığı saatleri kollayan tacizcisine ChanYeol’ü yaralamaması için tahammül ediyordu.

Sesli bir şekilde yutkundu BaekHyun.Gözyaşları uzun adamın tişörtünü ıslatırken,ChanYeol ‘BaekHyun’u özgür bırakırsam tüm taşlar yerine oturur belki’ diye düşünüyordu.Gerçekten aptal mıydı,yoksa gerçekleri mi göremiyordu kimse bilmiyordu ama,ChanYeol BaekHyun’un kendisiyle olmayı sevmediği için ağladığını ve sırf ChanYeol bir daha ona dokunamasın diye uzun adamın yokluğunda kendisine zarar verdiğini düşünüyordu.

Kafasında bir senaryo kurmuştu ve şimdi de bu senaryoyu hayata geçirdiğinde ödeyeceği bedelleri düşünüyordu.

BaekHyun’dan uzaklaşmak istemiyordu,ama BaekHyun’un kendisi yüzünden acı çektiğini görmek onsuz kalmaktan daha zor geliyordu.

*

ChanYeol BaekHyun’un kolunu tutmuş çekiştirirken küçük olan acıttığından şikayet ediyor nereye gittiklerini sorup duruyordu.En sonunda ChanYeol küçüğünü durdurduğu taksilerden birine itti ve kendiside beraberinde bindi.

Uzun olan taksi şoförüne adres verirken BaekHyun kaşlarını çatmış onu izliyordu.

‘’Sana nereye gittiğimizi sordum!’’ dedi bağırarak.ChanYeol’sa öldürücü bakışlarını küçüğüne dikmiş BaekHyun’un olduğu yere sinmesine sebep olmuştu.

‘’Gittiğimizde öğrenirsin.’’ Dedi ilgisiz bir tonla.Onu bırakmak sandığından daha zor olacakmış gibi görünüyordu.

*

‘’Neresi burası?’’ Sordu BaekHyun,sesi hiç olmadığı kadar ürkekti.

‘’Bir apartman dairesi.’’ Cevapladı ChanYeol.Cebinden sigara paketini çıkartmış yaktıktan sonra dudakları arasına yerleştirmişti.

‘’Görebiliyorum.’’ Dedi BaekHyun. ‘’Neden burada olduğumuzu soruyorum aptal?’’

ChanYeol gözlerini kısıp sağ elini BaekHyun’un yüzüne yerleştirdiğinde parmaklarını küçüğün yanaklarında çukur oluşturacak şekilde bastırmış BaekHyun’un derince yutkunmasına sebep olmuştu.

‘’Düzgün konuş,fahişe.Hala benim kölemsin.’’ ChanYeol onu kendinden soğutmak için şiddete başvururken BaekHyun gözyaşlarını zor tutuyormuş gibi görünüyordu.Kendini ChanYeol’ün tutuşundan kurtarıp tuttuğu gözyaşlarını serbest bıraktı.

‘’Özür Dilerim.’’ Dedi.Sesi mırıltıdan farksızdı ve ChanYeol onu kollarına alıp sıkıca sarmak dürtüsüyle savaşıyordu.

‘’Artık burada yaşayacaksın.’’ Açıkladı ChanYeol. ‘’Evde gizli saklı görüşme devri bitti.Seni bunca ay orada saklayabildiğim için büyük bir ödülü hakkediyor olmalıyım.Ancak bu şekilde devam etmeyeceğiz.Bir gün yakalanacağım korkusuyla yaşamaktan sıkıldım.Ve…senden de sıkıldım.Söylediğin şeyi hatırlıyor musun?Seni özgür bırakmamı istemiştin.Benimle yaşamanın hergün başka bir adamın altına girmekten daha zor olduğunu söylemiştin.Şimdi sana yeni bir şans tanıyorum.’’

BaekHyun ChanYeol’ün söylediklerini kavramaya çalışırken uzun olan bitmeye yüz tutmuş sigarayı yere atıp ayağıyla ezdi ve kapıya yönelmeden önce konuşmasını sürdürdü.

‘’Endişelenme.Mezun oluncaya kadar kira bedelini ödeyeceğim.Ancak,şu andan itibaren aramızda hiçbir bağ olmayacak.Birer yabancı olacağız.Eski işine geri dönmeyeceksin.Olurda bir şekilde başka adamların altına girdiğini öğrenirsem seni polise ihbar ederim.16 yaşında fahişelik yaptığın için çocuk hapsini boylarsın.Sen zeki birisin BaekHyun.Kendini satmak yerine gençliğini yaşamayı tercih edecek kadar zekisin.’’

BaekHyun’un göz yaşları az öncekinin iki katı daha şiddetli dökülürken kelimeleri nasıl bir araya getireceğini bile bilemez durumdaydı.Dudakları bir şeyler söylemek için aralanıyor ancak ağzından çıkacak tek bir yanlış kelimenin bile işleri daha kötü bir hale sokacağı düşüncesiyle geri kapanıyordu.

Bundan daha kötüsü olamaz diye düşündü BaekHyun.

‘Zaten onu kaybediyorum ve geriye kaybedecek hiçbir şeyim kalmıyor.’ diye avutuyor kendi kendini.

‘’O zaman son kez bedelini ödememe izin ver.’’ Diyor aniden.Sonradan bunu söylediğine pişman olacağını bilsede sözlerini geri almak yerine umutla uzun olanın gözlerine bakmayı sürdürüyor.ChanYeol’ün bakışları yüzlerce anlamla yüklü olmasına rağmen BaekHyun onu anlayamıyor.Ve tıpkı BaekHyun’un onu anlayamadığı gibi,ChanYeol’de küçüğünün sevgisini farkedemiyor.

Bir aşk daha göz göre göre sonlanıyor.

Ancak kimse,hiç kimse yaşanacaklara engel olamıyor…

*

Hikayeyi eski hevesimle yazamıyorum.İstesemde olmuyor ve büyük ihtimalle bunu hikayeye de yansıtıyorumdur.İsteksiz yazılan bir hikaye pekte iyi bir sonuç verirmiş gibime gelmiyor.Bu hikayeyi kafamda 25 bölüm diye planlamıştım ama sanırım daha kısa sürecek.Ancak o kadar çok olay varki hepsini nasıl sığdıracağım bilemiyorum.Bu bölümden itibaren olaylar epey karışacak.Bazen geçmişe gideceğiz ve arada zaman atlamaları olacak.Yine de tatmin olacağınız bir final yazmaya çalışacağım.Teşekkürler ^^