හිමීට වාහනයෙන් බැස්ස ජන්ග්කුක්, එයා ජන්ග්මිට දෙන්න ගත්ත මල් පොකුරත් අරගෙන ඇතුළට යන්න හැරුණා...
"ගුඩ් මෝර්නින්ග් සර්..." ගේට්ටුවෙ මුරකාරයා බොහොම ළෙන්ගතු විදිහට ජන්ග්කුක්ට කතා කළා...
"ගුඩ් මෝර්නින්ග් සමුුච්චන්..."
ජන්ග්කුක් ඒ මනුස්සයත් එක්ක කතා කළේ යාළුවෙක් වගේ..යාළුවෙක් වගේ නෙමෙයි..යාළුවෙක් තමයි... මේ මුරකාරයා කොල්ලාට හිටපු හොඳම යාළුවෙක්... කොල්ලා මේ මුරකාරයාට කතා කළෙත් සමුුුච්චන් කියලයි..ඒත් මේ මනුස්සයා නම් ජන්ග්කුක් කොච්චර එපා කිව්වත් කතා කළේම සර් කියලා..ජන්ග්කුක් ඇත්තටම ඒ මනුස්සාට ගොඩාක් ණයගැති වුණා....ඒ එයාගෙ ජන්ග්මිව පරිස්සමට බලාගන්නවට...
"මැඩම්ව බලන්න ආවද සර්?" ජන්ග්කුක් මෙතනට එන්නෙ එයාගෙ ජන්ග්මිව බලන්න කියලා මේ මුරකාරයා දන්නවා...ඒ වගේම මේ මනුස්සයා දැනගෙන හිටියා කොල්ලා ජන්ග්මිට කොච්චර ආදරෙයිද කියලත්...
"හ්ම්ම්....ඔව් සමුච්චන්.අද මැඩම්ගෙ උපන් දිනේ.." ජන්ග්කුක් කිව්වෙ මූණට හිනාවක් මවාගෙන..
ඔව් එයා හිනාවුණේ ඇත්තටම නෙමෙයි..දැන් කොල්ලගෙ ජීවිතේ තිබ්බෙ බොරුවට මවාගත්ත හිනාවක් විතරයි...ඒත් කොල්ලගෙ ඒ බොරු හිනාව දැක්කමත් ගොඩාක් අය සතුටු වුණා..විශේෂයෙන් චේමින් කපල් එකයි..ජන්ග්මියි...ජන්ග්කුක් මේ බොරු හිනාව මවාගන්න උත්සහ කළෙත් මේ තුන්දෙනා නිසාමයි....වැඩියෙන්ම එයාගෙ රෝස මල වෙනුවෙන්....
"අනේ එහෙමද සර්..." ඒ මුරකාරයාගෙ ඇස් දෙකට කඳුළු පිරුණා...
ඒත් ඇයි ඒ?? ඒ මනුස්සයා ජන්ග්කුක්ගගෙන් දැක්කෙ දවසින් දවස වැඩිවෙන ආදරයක්...ජන්ග්කුක් හැමදාම ජන්ග්මිව බලලා යද්දි ඒ මුරකාරයාට ස්තූති කරලා යන්නෙ එයා ජන්ග්මිව හොඳට බලාගන්න නිසා...ඒ හැමවෙලාවෙම මුරකාරයාට හිතුනෙ ඒ කෙල්ල කොච්චර වාසනාවන්ත ද කියලා...
"මං ඇතුලට ගිහින් එන්නම් සමුච්චන්" කියපු කොල්ලා මුරකාරයාට ආචාර කරලා ඒ ලොකු ,තැනින් තැන මලකඩින් වැහිලා තිබ්බ ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ආවා...
ජන්ග්කුක් යන දිහා ඒ මුරකාරයා බලාගෙන හිටියෙ එයාගෙ ඇස්වලින් තවත් කඳුළු වැල් ගලාගෙන යද්දි...
YOU ARE READING
Love Blossom | Jungkook Centric | Completed
Fanfictionමට ආදරෙයිද කියලා අහන්නෙ නැතුව.. මං ආදරෙයි කියලා විතරක්ම කියපු ආදරයක්.. Started-2021/03/11 Finished-2021/06/11
