YALANCI •bxb

GEÇMİŞİN ACISI

Kitap hakkında hiç bir düşüncenizi anlamıyorum, hem Bartın'a sövüyorsunuz  hem de Bartın'ı övüyorsunuz sjsnuxnsiajs

Bu bölümü Bartın hayranı olan, Bartın ismine aşık olan ve bana sürekli Bartın bul diye SnglClk61 a adıyorum 😂😂

İyi okumalar bebeklerim✨💜

Arda, Bartın'ın bıraktığı yerden kendi evinin yoluna gitmişti. Yolda yürürken kendini tuhaf hissetmişti fakat elinden bir şey gelmiyordu. Yaşadığı yeri öğrenmesini istemiyordu, özellikle de annesinin halini. Eskiden her şey iyiydi ama zaman geçtikçe, her şeyi acısıyla öğretmişti hayat.

İlk İzmir'e geldiklerinde çok zorlanmışlardı evet ama sonra daha çok zorlanmışlardı. Arda başlarına gelen her şeyde abisinin suçluyordu.

Neredeyse 20-25 dakika sonra eve gelmişti. Kapıyı açtığında, annesi evde yine yoktu.

"Anne hayır ya yapma, yeter artık." dedi anahtarı masanın üstüne atarak.

Abisini arasa da bir bok olmayacaktı o yüzden, odasına gitti ve üstünü değiştirdi. Yatağına yattığında geçmişi düşündü.

20 Mayıs 2008

İzmir'e geldiklerinde boş boş etraflarına bakmışlardı. Güler Hanım ne yapacağını bilmiyordu, iki oğlan bir kız sokakta kalmışlardı.

Güler Hanım polise sığınmak istemişti ama güvenememişti, onları geri gönderirler diye.

Arda çok net hatırlıyordu, otogarın yanında bir park vardı. Annesi ilk oraya götürmüştü onları. Orda dinlenirken bir pamuk şekeri standı görmüştü. Daha onun ne olduğunu bile tam olarak bilmiyordum. Hayatı boyunca hep dağ başında yaşamış biri olarak, bilmemesi tuhaf değildi.

Arda önüne döndü ve Güler Hanım'ın kucağına oturdu. Canı çekmişti ama annesini zor duruma sokup üzmek istemiyordu.

O gün 3 çocuk 1 kadın parkta kalmıştı. Kimse de çıkıp yardım etmemişti, gerçi kimden yardım alabilirlerdi ki.

Sabah olduğunda Güler Hanım bir şeyler düşünmüştü ama yol bilmez iz bilmez nerede ne olduğunu bilmiyordu.

Güler Hanım cebine baktığında, sadece 100 TL'si kaldığını gördü. Bu parayla ne yapabilirlerdi ki bu bilinmedik şehirde.

Güler Hanım ilk önce bir otel bulmalıydı en azından 1-2 gün kalacak bir yer lazımdı.

Parktan çıktıklarında, vatandaşlara çok fazla suratını göstermeden sora sora bir otel bulmuşlardı. Otele girdiklerinde, koku yüzünden hepsi hemen ağızlarını kapatmışlardı.

Küçücük otelin, resepsiyonuna gitti. Yaşlı bir kadın vardı. Gerçekten yaşlıydı, ölüme gün falan sayıyordu büyük ihtimalle.

"Boş odanız var mı?" diye sordu Güler Hanım çekine çekine.

Kadın galiba duymuyordu, çünkü hiç bir tepki vermemişti. Güler Hanım yeniden bu sefer sesli bir şekilde sordu.

"Boş odanız var mı!?"

"Evladım neden bağırıyorsun?" dedi yaşlı kadın yavaş yavaş.

Güler Hanım gelen tepki yüzünden biraz çekinmişti, ne yapacağını bilemedi bu yüzden sustu.