04 - Ruined Routine

3K 84 91
                                    


~ This chapter contains explicit language which may be offensive to some readers~

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.




~ This chapter contains explicit language which may be offensive to some readers~



***


            "Anong oras ka bumabangon para pumasok?'

            Mula sa pag-aayos ng mga gamit ay nag-angat ng tingin ang dalaga. Naka-salampak ito sa carpet ng theater room sa second floor kung saan naroon ang malaking La-Z-Boy couch na maaari nitong tulugan sa gabing iyon.

            Nasa sahig din sa harapan nito ang ilang mga libro, ilang mga damit, maliit na transparent pouch kung saan nakasilid ang mga toiletries nito, wallet, at lumang model ng cellphone.

            That explains her heavy-looking, huge bag...

            "Gumigising ako ng alas sinco para maunang maligo sa publc toilet ng shelter at para antabayan ang delivery truck na dadaan sa bayan para ideliver ang mga stock ng bigas dito sa Montana."

            Tumango siya at inilapag ang bagong pares ng putting T-shirt at sleeping pants sa ibabaw ng couch.

            "I never used those pants, but the T-shirt isn't new anymore. Sa iyo na iyan, change your clothes before you sleep."

            Akma na sana siyang tatalikod upang bumalik sa ikatlong palapag kung saan naroon ang silid niya nang magsalita ang dalaga.

            "Salamat, tatanawin kong utang na loob ito, Q—Quaro..."

            Nahinto siya at muli itong nilingon. "Come to think of it... Hindi ko pa alam ang pangalan mo."

            "Ako si Kirsten."

            "Kirsten?"

            Tumango ang dalaga saka ngumiti; tila inasahan na nitong uulitin niyang banggitin ang pangalan nito. And for that split second, he thought she was cute—no actually, dahil nawala na ang pamamaga ng mga mata at ilong nito, at hindi na rin napuno ng luha ang mukha nito'y doon lang niya natitigan ng maayos ang anyo ng dalagang kaharap.

            She was actually... pretty.

            Not the head-turner type of pretty, but pretty nonetheless.

            She had light brown almond-shaped eyes, a semi-upturned nose, and full, pouty lips which he thought were her best asset, dahil ang mga labi nito kaagad ang unang mapapansin sa mukha nito. She had Filipina skin—morena. And her height was average; kung tama ang tantiya niya ay nasa five feet, four inches lang ito.

            She had average features and yet, there was something different about her that he couldn't explain. Something... mysterious. Parang... may apoy.

SHOW ME HOW (Jan Quaro Zodiac)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon