Duke Please Stop Because It Hurts | Dük, Lütfen Dur Çünkü Acıtıyor [NOVEL ÇEVİRİ

2. BÖLÜM

ontun tereddütsüz tepkisi Molitia'yı kapana kısılmış hissettirdi. Linerio ailesi. Çok sayıda söylentiye konu olan bir aile. Molitia'nın kendisi hakkındaki dedikodular, Linerio ailesiyle karşılaştırıldığında hiçbir şeydi.
Linerio ailesi hakkında pek çok kötü söylenti vardı ve Linerio Dükü artık gerçekten bir dük olmasına rağmen kanının düşük sınıf(ç.n.:asil olmadığı) olduğu söyleniyordu. Dahası, bir dük unvanına sahip biri için, kamuoyunda görünüşü son derece azdı yani onu görmek imkansızdır. Dedikoducular böyle bir dükü rahat bırakamazdı. Bazıları dükün şeytanın kanına sahip olduğunu söyledi; diğerleri her gün öldürmekten hoşlandığını ve kan kokusundan kurtulamadığını söyledi.

Özellikle şu anki Linerio Dükü, savaş alanında birkaç kez savaşmıştı; burada kana bulanmış bir katil, kendi tarafını bile dehşete düşürmeye yetiyordu; onunla bir düşman olarak yüzleşmenin ne kadar korkutucu olacağını düşünüp korktu.

Böyle bir aileyle evlenmek, kırılgan Molitia'nın ölmesini istiyordu.

Onunla evlenemem! dedi Molitia.

Yapamaz mısın? Seçme şansın olduğunu düşünüyor musun? " diye sordu Kont Clemence, damarları fırladı. Bu evliliği reddederseniz, size göre bir şey olduğunu düşünüyor musunuz? Pahalı ilaçları karşılayamayacağın yerde satılmak istemezsin, değil mi? "

"Hayır. Hayır, sadece. . . " Molitia sürüklendi.

Molitia hala zamanın kaldığını söylemek istedi, bu yüzden başka bir teklif gelebilir, ancak kızgın sayıyla karşı karşıya kaldığında sadece dudaklarını ısırabilirdi.

"Sonra ne? Clemence Evi'ni mahvedecek misin? " sayım talep etti.

"Hayır . . . Evleneceğim, "dedi Molitia.

Kendisinden önce tek bir evlilik teklifi olduğu için tek seçeneği vardı. Nihayetinde evlilik onun için bir amaca yönelik bir araçtı. Seçeneklerin sert gerçekliği onu üzdü: yatak odasında mahsur kalmak ya da bir kılıcın ucunda, çığlık atmak, öldürülmek ahh.

Kont, teklife direnemedikten sonra onun depresif görünümünü görünce boğazını temizledi. "Çok iyi. Dükle evlenmeyi başarırsan, ailemizin prestiji yeniden canlanacak. "

Sayım, onun iyiliğine aldırış etmiyordu aslında umrunda değildi. Sadece aileyi düşünen babasına bakan Molitia içini çekti.

Yarı zorunlu evlilik işlemleri çok hızlı geçti ve aceleyle düzenlenen düğün günü yaklaştı. Düğünden bir hafta önce, Molitia bekar bir kadın olarak zevk alacağı son ziyafete katıldı.

Normalde, sağlığı nedeniyle daveti reddederdi, ama bu sefer durum farklıydı. Ailenin prestijini artırmak için kasten dükün nişanlısı olarak partiye gönderildi.

Öngörüldüğü gibi, Molitia'ya kimse yaklaşmadı; Korkunç dükle evlendiği haberini merak edenler bile tanıdıklarına katılmayı tercih ediyorlardı kimse yanına gitmiyordu ve ziyafet devam ederken insanlar gülmek ve konuşmakla meşguldü.

"Huh," Molitia, sosyal insanlar arasında tek başına içini çekti. Doğumdan evliliğe kadar her şey kendi isteklerini yerine getiremeden ilerliyordu. Bu hızla, aynı yaşantısıının tekrarlanacağı açıktı. Hayatını değiştirecek olay olan evliliğine karar verme hakkı bile yoktu.

Molitia tekrar iç çekti. Işıltılı ziyafet salonu onu boğuyordu, bu yüzden Molitia orada kalmaktansa döndü ve nispeten tenha bir teras buldu. Açık alan biraz soğuktu ama nefesini tutmasına izin verdi. Korkuluklara yaslandığında, mermer zeminden soğuk hava yükseldi.

Molitia'nın vücudu hafifçe titredi. Bu geceden sonra tekrar düğüne hazırlanmakla meşgul olacaktı. Odasına yığılmış düğün hediyelerini düşünmekten bıkmıştı ve yorulmuştu.

Keşke karar verebileceğim bir şey olsaydı, diye düşündü Molitia.

O zaman omuzlarını ağır bir palto kaplayarak rüzgarı dışarıda tuttu. Molitia ani sıcaklıktan irkilerek yukarı baktığında, orada duran bir adam gördü.

Adam Molitia'nın şaşkın bakışını gördükten sonra, Burada tek başına titriyorsun, dedi.

Molitia tuhaf davranışına kızardı; normalde insanlar yanlış bir şey fark etmemiş gibi davranırdı.

Başkaları dans etmekle meşgul ve siz böyle bir yerde takılıyorsunuz. oldukça benzeriz, "dedi Molitia.