The Queen Eternal Monarch [JENLİSA] (G!P)

Bölüm 7

Merhabalar aq 🎠🎠

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın😗

İyi Okumalar💕

İki hafta sonra.

Ertesi sabah Jennie gözlerini açtığında kendini oldukça dinlenmiş hissetti. Dün gece biraz huzursuz yatmasına rağmen kendini uykuya teslim ettiğinde tamamen huzurluydu. Neşeyle yatağından kalktı. Etraf sessizdi, demek ki Lisa hala kalkmamıştı. Kapının kilidini açıp dışarı çıktı. Lavaboya girip çıktıktan sonra mutfağa geçti. Kahvaltı hazırlamaya başladı.

Lisa ise mutfaktan gelen seslerle uyanmıştı. Yataktan çıkıp lavaboya gitti.

Ardından mutfağa doğru yürürken burnuna nefis pankek kokuları gelmeye başladı. Anlaşılan Jennie gerçekten mutfak işinde başarılıydı.

Mutfağa girince Jennie'yi şarkı mırıldanırken buldu. Üzerinde beyaz, kısa kol bol tshirtle siyah tayt kapri vardı. Kahverengi saçlarını tepeden gelişi güzel topuz yapmış, uyku mahmuru makyajsız yüzüyle son derece sevimli görünüyordu.

Lisa'yı fark edince hemen arkasını döndü, kısa bir an duraksadıktan sonra konuştu.

J: Günaydın.

Sıcak gülümsemesiyle söylendi.

Jennie, Lisa'yı kapıya yaslanmış kendisini izlerken buldu. Üzerine yine ipek işlemeli bir ceket ve güzel bir kıyafet giymişti. Siyah saçlarını ilk kez toplamıştı. Jennie'nin tahmin ettiğinden daha da yakışmıştı. 

L: Günaydın, çok güzel kokuyor.

Kaşlarını kaldırdı.

J: Sever misin?

L: Küçükken yemiştim.

Lisa bakışlarını masaya çevirdi. Gerçekten çok güzel gözüküyordu.

L: Sanırım senin yüzünden saraydaki spor salonunu tekrar açmalarını söylemeliyim.

Lisa ceketini koltuğa bırakmış ve masaya oturmuştu. Jennie gömleğinden belli olan kol kaslarına baktı.

J: Bence ihtiyacın yok.

Mırıldandı ve ardından hemen toparladı. Birlikte yemeye başladığı an Lisa'nın telefonu çalmıştı. Jennie çaktırmadan kim olduğuna bakmaya çalıştı.

Saray Hanımı..

Sanırım sarayında çalışan çalışanlarından biri diye düşündü Jennie.

L: Üzgünüm... buna bakmalıyım.

Ayağa kalkıp odaya geçti.

Lisa

Arayan kişiyi görmemle gülümsedim. Jennie'ye baktım.

L: Üzgünüm... buna bakmalıyım.

Elime aldım ve hemen bir odaya geçip kapıyı kapattım. Açtım ve kulağıma götürdüm.

H: Majesteleri... nasılsınız, orada rahat mısınız?

Sesini duymak gerçekten iyi gelmişti...

L: Ben iyiyim, asıl sen nasılsın... Saray nasıl?

H: Her zaman ki gibi.. saray da çok iyi. Hiç merak edilecek bir durum yok.

Duyduğum şeyler rahatlamamı sağlamıştı.

L: Çok güzel... Maximus nasıl? Ona iyi bakıyorsunuz öyle değil mi?

Arkadan gelen sesini duyunca tebessüm ettim.