The Queen Eternal Monarch [JENLİSA] (G!P)

Bölüm 54

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın😙

100 oy, 150 yorumda ybb

İyi Okumalar💕

Lisa

Soğuğu iliklerime işleyen rüzgâr saçlarımın arasından esip, saçlarımı geriye doğru uçuştururken sabahın sessiz ağıtını dinledim.

J: Sanırım yağmur yağacak.

Tam yanımda beliren Jennie'ye döndüm. Ardından gökyüzüne baktım.

L: Sanırım. Böyle kasvetli havaları seviyorum. Değişik hissettiriyor.

Jennie koluma girdi ve çenesine omzuma koydu.

Hatırlamıyordum. Kahretsin, hala hiçbir şey hatırlamıyordum. Sabahtan akşama kadar internetten kendi videolarıma, röportajlarıma ya da Jennie ile olan videolarımıza baksam da... hiçbir değişiklik yoktu.

J: İmzalanması gereken tonlarca dosya ve rapor var. Onları da hala hatırlamıyorsun.

Kafamı salladım.

Jennie bana bazı şeyler öğretmeye çalışmıştı, ama yapamamıştım. Fazla kafa karıştırıcılar.

Başımı eğip sesli bir nefes aldım ve odaya geri girmek için Jennie'nin yanından ayrıldım.

O sırada başıma giren ağrıyla inledim.

İrislerimi, önce çok güçlü bir parlaklık etkisi altına aldı. Ardından bir film şeridi zihnimin içerisinde dolaşmaya başladı.

"Lanet olsun, benimle konuşmuyorsun ki Lisa!"

"Kes sesini, yeteri kadar konuştuk..!"

J: Lisa! İyi misin?

Jennie'nin sesiyle gördüğüm görüntüler kaybolduğunda kafamı iki yana silktim.

Dizlerimin üstünde durduğumu fark edince Jennie'nin yardımıyla ayağa kalktım.

J: Bir şey mi oldu? İyi misin?

Gözlerimi ona diktim.

L: İyiyim. Tamam yok bir şey.

Yatağın olduğu tarafa doğru gidecekken yeniden elimi tuttu.

J: Öyle durmuyor, bir şey mi ha..-

L: Sana iyiyim dedim! Tamam.

Elimi sertçe çekerek yatağa oturdum ve yüzümü ellerim arasına aldım. Adım seslerinden bana doğru geldiğini duyabiliyordum.

J: Böyle davranırsan yapamayız, Lisa lütfen.

Sinirle ayağa kalktığım sırada bir kaç adım geriledi.

L: Neyi yapamayız ya, neyi yapamayız!? Yoksun kızım, yoksun. Kahretsin, hatırlamıyorum lan seni. Ne buradasın...

Parmağımı kalbime götürdüm. Ardından başıma çıkardım.

L: Ne de buradasın anladın mı?

Sertçe yutkundum.

L: Olmuyor, olmuyor, olmuyor! Bu siktiğimin kafasında hiçbir şey yok anlasana. Bana sarılışın, öpüşün, o aşkla bana bakışların benim için hiçbir anlam ifade etmiyor. Arthur'un benim oğlum olduğunu söyleyene kadar buradan kaçmayı planlıyordum ya ben.

Gözlerinin doluşuna şahit oldum. Arkamı döndüm ve sağ elimi alnıma yaslayıp sertçe sıvazladım.

J: Ben... ben sadece bana yardımcı olmanı istiyorum. Eski Lisa'yı geri getirmem için, hafızanı geri getirmem için bana yardımcı olmanı istiyorum. Şu an beni sevmediğini biliyorum, hatta belki nefret ediyorsun. Ama yalandan da olsa, benimle evli gibi davranamaz mısın? Zor değil Lisa, ben o kadar iğrenç biri değilim.