The Queen Eternal Monarch [JENLİSA] (G!P)

Bölüm 38

Benim ficler niye bu kadar uzun oluyo mk

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın😙

İyi Okumalar💕

Jennie

Kahvenin sıcaklığı elimi yakmaya başlayınca homurdanarak bardağı masanın üzerine koydum.

J: Sonunda temelli geri döndün ha.

Kahvesinden bir yudum aldı ve gülümsedi.

S: Döndüm, döndüm.

Bardağı sehpanın üzerine bırakıp bana döndü.

Bir süre tek başına neler yaptığını, Almanya'da nerelere gittiği hakkında konuşmuştuk.

Gözlerini yüzüme sabitlediğinde bakışlarımı kaçırdım. Derin bir nefes aldım ve kafamı eğdim.

S: Ağla.

Başımı kaldırıp yüzüne baktım.

J: Hm?

S: Ağlamak istiyorsun, gözlerinden belli. Ağla, tutma kendini.

Derin bir nefes alıp koltuktan kalkacağım sıra ayağa kalktı ve bileğimden tutup beni koltuğa oturttu. Önüme geçip yere çömeldikten sonra ellerimi ellerinin arasına alıp gözlerini gözlerime dikti.

S: Anlat. Ne oldu?

Başımı eğip dudaklarımı ısırdım.

J: Lisa'dan dayak yedim.

Gözlerini kırpıştırdı.

S: Şaka?

Gözlerimi devirip kalkmak için hareketlendiğimde yine beni oturttu.

S: Ben o kadının sana vurabileceği ihtimalini vermiyorum. Olamaz yani.

Yutkundum.

J: Oldu i-işte..

Devam edemediğimi fark ettiğimde sustum.

J: Her zamankinden çok... çok farklıydı, b-bilmiyorum..

Birkaç sözcük daha ağzımdan çıktığında hıçkırarak ağlayacağımı biliyordum. Sesim titriyordu.

S: Ağla, ağlamadan rahatlayamazsın.

Sertçe gözlerine bakıp bağırdım;

J: Ağlayınca rahatladığım falan yok!

Saniyeler içinde gözlerimden yaşlar düşmeye başlamıştı. Buğulu bakışlarımı elimdeki yüzüğe çevirdim.

J: Ağlamaktan başka ne yapıyordum ki zaten? Rahatlatmıyor işte. Tek rahatlatacak şey...

Sesim sona doğru hıçkırıklardan anlaşılmayacak boyuta gelmişti. Koltukta bacaklarımdan tutup öne doğru kaydırdı ve kollarını belime doladı. Hiç vakit kaybetmeden kollarımı boynuna dolayıp gözlerimi boynuna gizlerken ağlamaya devam ettim.

Tek rahatlatacak şey Lisa'ydı...

Her zaman beni rahatlatan kişi o olmuştu. Koruyan kollayan, gülümseten. Ama bu sefer ağlamamın, korkmamın, sinirlenmemin sebebi de o'ydu.

Hala inanamıyordum ama bana vurmuştu. Düşündükçe boğuluyormuş gibi oluyordum.

Sırtımdaki eli destek verircesine yavaşça sırtımı okşarken diğer elide saçlarımda geziniyordu.

S: Seni mutlu edecek ne varsa söyle. Hemen yapayım.

Kollarının arasından çıktım ve elimin tersi ile göz yaşlarımı sildim.