Born To Be Monster #Nico Di Angelo (ASKIDA)

3.Bölüm-Melez Kampına Hoşgeldin...

Emma

Kılıcı ile bana doğru hamle yaparken su borularını patlattım ve o ne olduğunu anlamadan koşmaya başladım. Lanet olsun bu ayakkabılarla koşmak çok zor ama yine de koşabiliyorum. Tabii bu bütün gece ayağımın ağrısını çekmeyeceğim anlamına gelmiyor.

Eliza oradaydı. Bir çocuk neredeyse içine girecekti. Hemen onu kolundan tuttuğum gibi çıkışa koşmaya başladım. Koşuşum bile ayrı bir komikti ki herkes niye koştuğumu anlamaya çalışıyordu. Birkaç genci düşürdüm.Çıkış kapısının önünde iki adam durmuş gülüyorlardı. O mekanik sesleriyle "bir yere mi gidiyordunuz."diyince onların canavar olduklarını anladım. Birine tekme atarken diğerine de ani hareketlerle kaptığım bilardo sopasını geçirdim. O sırada cin görmüş gibi bakan Elizabeth'i kolundan çekerek arabanın yanına geldim."ne yapıyorsun.neler oluyor."dedi korkuyla."bak canım arabada detaylı anlatırım. Ama şu anda tehlikedesin ve kaçmamız lazım. Acilen evine gitmeliyiz tamam mı? Bana güven."dedim rahatlatıcı bir tonda. Başını onaylarcasına salladı ve arabaya bindi. Evine doğru giderken aniden karşımıza garip bir yaratık çıktı. Bunu ilk defa görüyordum. Cılız ama korkutucuydu. Çığlık atarak ona çarptık ve durmadan ilerledik. Araba bir oraya bir buraya giderken geldiğimiz için aniden frene bastım ve ön cama yapıştık. Arabadan çıkıp eve girdiğimizde anne ve babası bize şaşkınlıkla bakıyordu. "Siz Andy Mayers olmalısınız. Ben Emma Strongmane Poseidon melezi. Ve şu an Eliza'nın acilen kampa gitmesi lazım."dedim babasına.Telaşlandı ve annesi "sen ona açıklarken ben çantasını hazırlarım."dedi ve çıktı. "Burada neler dönüyor biri anlatsın artık!"diye bağırınca anlatmaya başladım."bak yunan mitolojisi ve canavarlar gerçek. Sen bir tanrının ve ölümlünün çocuğusun. Yani bir melezsin ve şu anda canavarlar peşinde."dedim ve 'anladın mı?'dercesine kaşlarımı kaldırıp baktım. "Sağol bu harbiden çok açıklayıcı oldu."dedi alayla ve şaşkınlıkla. "Melez kampında güvende olursun."dedim ve "oraya gidince daha detaylı anlatır mısın?"dedi korkuyla. Gülümsedim ve "merak etme herşeyi öğreniceksin."dedim ve annesinin hazırladığı çantayı alıp arabaya attım. Anne ve babasıyla -ki biri üvey olmalı, büyük ihtimalle annesi- vedalaşıp arabaya binince kendi evime sürdüm. Arabadan inip anahtarlarını tekerleğe sakladım. "Bundan sonrası kötü bir yolculuk olucak."dedim 'üzgünüm'bakışı atarak.

Elizabeth

Neler olduğunu hiç anlamıyorum. Daha bugün normal bir yaşamım varken birden Emma benim bir melez olduğumu söylüyor, arabayla bir canavara çarpıyoruz ve hiç bilmediğim bir kampa gidiyorum. Şimdi neredeyim biliyor musunuz? Yolculuğun devamı kötü olucak derken Emma'ya inanmalıydım. 3 tane kadın tek gözle araba sürüyor. Delireceğim. Gözleri yok! Sakın ol Eliza sakin... BUNLARIN BİLDİĞİMİZ GÖZÜ YOK VE DELİ GİBİ SÜRÜYORLAR...

"Geldik."dedi Emma saçı başı birbirine karışmıştı ve anlaşılan o da bu yolculuğu pek beğenmemişti. Arabadan indik ve ormanda ilerlemeye başladık. Tabi anında bir kükreme duyduk. Ve ben şok... Karşımızda bir minator duruyor-o kadar da cahil değilim. Bayan Badgar sağolsun biliyorum. Kadın sürekli car car car. Neyse konudan saptım- ve ben 2. Şok... Emma'nın deniz kabuğu yüzüğü birden kılıca dönüştü. Dalga ve ata benzer işlemeler vardı kabzasında. Çok güzeldi. Aniden minatora saldırdı. Ben ne olduğunu anlamadan sırtına atladı ve minatorun hamlelerinden kurtularak kılıcı sırtına sapladı. Minator aniden toza dönüştü ve Emma da aşağı düştü. Onun kalkmasına yardımcı oldum ama halen şoktaydım. Kolumdan tutup koşmaya başladı."diğerleri de gelebilir çabuk ol."dedi ve birden bir kapının içinden geçtik. Bütün manzara değişti aniden. Bir sürü genç etrafta dolanıyordu. Bir sürü kulübe vardı. Hepsi şaşkınlıkla bana baktı. Ben de onlara. Emma bana bakıp gülümsedi."Melez Kampı'na hoşgeldin." Tabii erkeklerin elbiselerimize baktıklarını anlamam uzun sürmedi. Ne demeliyim ki?...Buldum! Çok güzelim.

Bir dahaki bölümde Nico ile karşılaşıcak Emma, YİNE... Multimedya Emma...