Lavinia • taennie

-4-

it's just a game...

Etrafımdakiler konuşurken ben sadece karşımda bana bakan Taehyung'a bakıyordum. Gözlerini inatla çekmiyordu.

Görevini öğrendikten sonra ne yapacağından daha çok onun korkusunun ne olduğunu merak ediyordum. Onun gibi duygusuz birinin korkusu olabilir miydi?

"Ben bu görevi yapacağım Jennie." Dedi düz bir şekilde.

Güldüm. "Baştan kaybettin Taehyung. Asla izin vermem buna." Dedim.

"Özür dilemeyeceğim."

"Deneme bile."

"En fazla yeniden kusarsın..." Dedi umursamazca. Yavaş yavaş sinirlenmeye başlamıştım.

"Geri çekil oyundan." Dediğimde beni duymamazlıktan gelip ayağa kalktı.

"Kazanmadan geri çekilmeyeceğim." Dedi ve yemekhaneden çıkışa yürüdü. Öfkeyle arkasından yetiştim ona.

"Kim Taehyung!"

Bana döndü. "Sana bu oyunu kazandırtmayacağım. Haberin olsun!"

Tek bir yüz ifadesi değişmeden "Sana bu oyunu kaybettireceğim!" Demişti. Ardından devam etti.

"Ayrıca bir kutu sakinleştirici mi içiyorsun ne yapıyorsan yap... Elini tuttuğumda kusma üzerime."

Kendinden emin haline gülümsedim alayla. Çok erken konuşuyordu. Elimi kaldırdım ona göstererek.

"Bu eli hiçbir zaman tutamayacaksın Taehyung... Bence sen geri çekildiğinde sakinleşmek için kullan o bir kutu ilacı."

Bir şey demeden yoluna devam etti. Arkamı döndüğümde Lisa'yla karşılaştım. Bana gülümseyerek bakıyordu.

"Ne oldu?"

"Hiç... Sadece ikinizi yakıştırdım." Demişti. Göz devirerek onu orada bıraktım ve sınıfa gittim.

Gün, derslere girmekle geçmişti. Çıkışta ise birlikte çıkmıştık okuldan. Yoongi kendine daha yeni gelmiş olup biteni anlatıyordu bize.

"Ellerimi yıkamak için gittim. Arkamdan birkaç kişi girdi ve bir anda o kabine soktular. Kilitleyip gittiler..."

"Birisine seslenseydin keşke..." Dedi Jimin.

Yoongi olumsuzca kafasını salladı ve "Kapalı alanda kaldığımda tek yaptığım yere çöküp oradan çıkmayı beklemek..." Dedi.

Yavaş yavaş onları tanıyor ve korkularını öğreniyordum. Telefonumu çıkardım. Not aldım.