-11-

2.1K 221 236
                                    

It's just a game

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

It's just a game... is it?

Okul bahçesinden çıkışa ilerlerken durdum bir anlık aklıma gelen şeyi söyledim Taehyung'a.

"Okulun arkasındaki odaya yeniden girelim."

Adımları durdu. Bana anlamayarak bakarken "Neden bu kadar meraklısın şu odaya? Ne b*k olduğu belli değil. Eve gidelim sadece Jennie..." Dedi.

"Sen git... Ben bakacağım." Deyip geri döndüm. Arka bahçeye gidecek iken çantamdan tutarak durdurdu beni.

"Tamam... Gidelim." Dedi istemese de. Gülerken birlikte kapının yanına gittik. Açıp merdivenlerden indik. Yine o uzun, karanlık koridor ve iki oda... Kilitli olan hâlâ kilitliydi.

Öncekine kastın daha karanlıktı. Az çok görebiliyordum etrafı. Taehyung'a döndüm onu bulmak için.

Ama tam arkamda olduğunu bilmiyordum bu yüzden göğsüne çarpmıştım. Geriye düşecek iken belimden tuttu son anda. Doğrulur doğrulmaz ellerini çekti.

"Pardon... Düşecektin."

Kafamı eğdim. Gözlerim dolmuştu ister istemez. Bana ne oluyordu bilmiyorum ama hayatımda ilk defa biri bana dokunduğunda kendimi iğrenç hissetmiyordum. İlk defa o kadar da kötü değildi. İlk defa... Korkmamıştım.

"Jennie?"

Derin bir nefes aldım ve önüme döndüm. Belki de abartıyordum. Belki de kısa bir temastan dola-

"Jennie dikkat et!"

Taehyung bana seslenip elimi tutarak beni kendine çekti. Bir eliyle başımı korurken arkamda büyük bir gürültü olmuştu. Kalp atışlarını duyuyordum. Bedenim bedenine değiyordu. Elleri tenimdeydi.

Ve benim midem bulanmıyordu. Nefesim düzensizleşmiyordu. Kriz geçirmiyordum. Kötü anılarım yerine onun kokusu vardı.

Benden ayrıldığında arkama baktım. Yer altında olduğundan ağır bir taş parçası düşmüştü. Olduğum yere çöküp ağlamaya başladım sessizce rahatlamak için.

"Jennie... İyi misin? Sana dokunmak istememiştim ama o taş..."

"Onun için ağlamıyorum..."

Lavinia • taennieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin