Herkes artık bir korku oyununun içinde olduğunun farkındaydı fakat bunun için çok geçti...
130321
korku #1 / 300521
UYARI: OKURKEN RAHATSIZ EDİCİ KELİMELERE VE OLAYLARA RASTLAYABİLİRSİNİZ !
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
It's just a game... is it?
KIM JENNIE
Güvendeydim... Daha gözlerimi açmamıştım fakat bunu hissedebiliyordum.
Yavaşça araladım gözlerimi. İlk gördüğüm yüzün Taehyung olması hafifçe gülümsememe sebep olmuştu. Uyuyordu. Kollarını bana sarmış bir şekilde uyuyordu ve bu beni hiç olmadığım kadar rahat hissettiriyordu... Fakat üstü neden çıplaktı anlamamıştım.
Bir anda dün geceyi hatırlayınca midem bulanmıştı, hızla kollarından çıktım Taehyung'un. Tuvalete koştuğum gibi eğildim ve kustum.
Nefes almaya çalışırken yere oturdum. Saçlarımı arkaya atacak iken bir el benim yerime toplamıştı. Arkama baktım.
Taehyung yeni uyanmış haliyle bana engel olan saçlarımı topluyordu. Bütün içimdekileri boşalttıktan sonra yüzümü yıkadım. Artık tamamen rahatlamış hissediyordum.
Gözlerini açmaya çalışan Taehyung uyku sersemliğiyle "İyi misin?" Diye sordu. Olumluca kafa salladım.
Gözlerim yerdeki kırmızı elbiseye kayınca kafa sallamayı bırakıp donakaldım. Yavaşça üstüme baktım. Pijamalarımı giymiştim fakat ben ne zaman burada çıkarıp ne zaman giyindiğimi hatırlamıyordum.
Taehyung'a çevirdim gözlerimi. Şüpheyle odaya geri döndüm koşarak. Arkamdan o da gelmişti. Yerde duran iç çamaşırlarımı görünce gözlerim sonuna kadar açıldı.
Taehyung yatağıma geri yattı ve gözlerini kapadı uyumaya devam etmek için. Ben ise kendimi zorluyordum hatırlamak adına.
Odada dört dönerken Taehyung'un kafasına yastık attım. Kaşlarını çatarak doğruldu.
"Ne oldu?" Dedi kalın sesiyle. Hayretle bakakalırken sesimi yükselttim.
"Etraf böyle ve ben hiçbir şey hatırlamıyorken nasıl uyuyabiliyorsun?"
Taehyung etrafa inceledi. Ardından dudakları kıvrılmıştı.
"Niye gülüyorsun Taehyung! Gülünecek bir şey varsa söyle ben de güleyim!"
Ayağa kalktı. Karşımda durduğunda kafamı kaldırmak zorunda kalmıştım boy farkında dolayı.
"Cidden hiçbir şey hatırlamıyor musun?"
Başımı eğdim. Tırnaklarımla ellerime işkence ederken dün gece benim hatırladığım kadarıyla en son ne olduğu aklıma gelmişti. Düşünmesi bile ağlama isteğimi uyandırıyordu. Utanıyordum.
