Herkes artık bir korku oyununun içinde olduğunun farkındaydı fakat bunun için çok geçti...
130321
korku #1 / 300521
UYARI: OKURKEN RAHATSIZ EDİCİ KELİMELERE VE OLAYLARA RASTLAYABİLİRSİNİZ !
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
It's just a game... is it?
KIM TAEHYUNG
Jennie gideli on dakika olmuştu fakat hâlâ geri gelmemişti. Kontrol etmek için ayağa kalktım ve gittiği yere ilerledim.
Tuvaletlere yaklaşacak iken kulislerden bir ses duydum. Jennie'nin sesi olduğunu anlar anlamaz kapıyı açmak için kulpunu tuttum. Fakat kapı açılmamıştı.
Gittikçe gerilmeye başlayınca içerden ağlama sesi gelmişti. Oyalanmadan tahta kapıyı çabucak kırdım ve içeri girdim.
"Jennie!"
Gözlerimin gördükleri karşısında kalbime keskin bir bıçak saplanmış gibiydi. Jennie terli ve baygın bir şekilde oturuyorkenyutkunamamıştım.
Ayakta bana bakan çocuğa döndüm yavaşça. O Jennie'ye dokunmuş muydu?
"Bunu... Sen mi yaptın?" Dedim sessizce. Saçlarını karıştırırken Jennie'ye baktım yeniden. Gözyaşları yanaklarında kurumuştu... Boynundaki yavaş yavaş beliren morlukları gördüğüm an gözlerimi kapadım kendime hakim olmaya çalışarak.
"Biraz eğleniyorduk sadece..."
Çocuğun dediklerinden sonra nefes verdim. Çoktan beri sıktığım elim ve ben artık durabileceğini sanmıyordum.
Çocuğu yakalarından tuttuğum gibi karşıdaki duvara fırlattım. Yandaki boy aynası düşüp kırılırken durmadım ve bir saniye tereddüt etmeden yumruklamaya başladım onu. Düştü, kaldırdım ve bir kez daha vurdum. Düştü... Ve yeniden.
Nefes nefese kalmışken hıncımıalamamıştım hâlâ. Jennie'nin o hâlini gördükten sonra nasıl sakin olabilirdim? Ben ona dokunamazken... Bu p*çin ona dokunması... Beni kimse alamazdı, onu bu odadan sağ çıkarmayacaktım.
Dağılan gömleğimi ve saçımı umursamadan son kez kaldırdım ve kırılan cam parçalarının üzerine attım onu. Acıyla bağırdı.
Jennie'ye baktım. O... Titriyordu. Onun küçük bedeni titriyordu. Bu görüntü beni daha çok sinirlendirdi. Yerde kanlar içinde kalan adamı tekmeledim.
"Ona dokunmaya nasıl cüret edersin or*spu çocuğu!"
Ellerine bastım acımasızca. Artık bilinci kapanmıştı. Eğildim ve saçlarından tutup kafasını kaldırdım. Yüzü tanınmayacak halde kana bulanmıştı. Bu benim biraz olsun öfkemi dindirmemişti.
