{Κεφ 3}

385 32 1
                                    

Elian's PoV
Την στιγμή που άκουσα ότι κάποιο άτομο ενδιαφεροταν για το πορτρέτο δεν έχασα χρονο.Πρότεινα την ίδια και ολας μέρα δίχως να θέλω να χάσω πάλι την ευκαιρία μου δίνοντας τους περιθώριο να το ξανασκεφτούν!

Ναι είμαι πιεστικός και δεν δίνω δεκάρα για τα δικαιώματα των υπολοίπων αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα κοπώ στο μάθημα.

Αυτός δέχτηκε κατευθείαν!Ετσι έστειλα σε μήνυμα την διεύθυνση μου και από στιγμή σε στιγμή θα χτύπαγε το κουδούνι.

Αυτό...αν δεν με έστηνε όπως οι άλλοι τρεις.
Περίμενα για μερικά λεπτά ακόμα χαζεύοντας στο κινητό μου.Έτσι,όταν άκουσα το κουδουνι εν μέρη ξαφνιάστηκα.

Σηκώθηκα από τον καναπέ και σχεδόν έτρεξα στην εξώπορτα.

ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΠΩ...ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΠΩ...ΔΕΝ ΘΑ-

Ανοίγοντας όμως την πόρτα,το χαμόγελο μου άρχισε να εξαφανίζεται σιγά σιγά καθώς ξεκίνησα να συνειδητοποιώ ποιος στεκόταν απέναντι μου.

Ξεφυσηξα απογοητευμένος κοιταζοντας τα διαφορετικά μεταξύ τους μάτια του,τα οποία εγώ είχα δει μόνο μέσα από φωτογραφίες.

...Θα κοπώ...
Σκεφτηκα και εκείνος με κοίταξε μπερδεμένος.

«Εμ...Γεια!Με λένε Adrian ξέχασα να στο πω από το τηλέφωνο προηγουμένως»
Τα καστανα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα μεταξύ τους,ενώ οι γωνιές του προσώπου του ήταν πολύ πιο έντονες στην πραγματικότητα σε σύγκριση με τις παλιές φωτογραφίες του που είχα δει.

Μέσα στον τελευταίο ένα χρόνο,το πρόσωπο του είχε ωριμάσει ελαφρως,αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο τα συμμετρικά χαρακτηριστικά του.

«Αυτό είναι το πρόβλημα»
Μουρμούρισα όταν μου συστήθηκε και με κοίταξε μπερδεμένος...Στεκοταν ακόμα μπροστά στην πόρτα μου,εκανα στην άκρη για να περάσει μέσα.

«Δεν έγραφε κάποιον περιορισμό για το φύλο στον πίνακα οπότε υπέθεσα ότι η φωνή μου ήταν ξεκάθαρη για να καταλάβεις ότι δεν είμαι κοπέλ-

«Δεν...είναι αυτό το πρόβλημα!»
Μάσησα τα λόγια μου σηκώνοντας ελαφρως το πρόσωπο μου ετσι ώστε να τον κοιτάξω καλύτερα.Πρέπει να ήταν γύρω στο 1.87.

Από τις φωτογραφίες φαινόταν πιο κοντός οφείλω να παραδεχτώ!

Φάνηκε να μπερδευεται ακόμα περισσότερο.

«Τότε τ-


«Είσαι ο πρώην την Lauren έτσι;»
Για μια στιγμή φάνηκε να κοντοστέκεται.Άνοιξε το στόμα του δίχως να ξέρει τι να πει και έπειτα το ξαναεκλεισε για μερικά δευτερόλεπτα

ʜᴇʀ ꜱᴛʀɪᴘᴘᴇʀ Where stories live. Discover now