Vakantie

Hoofdstuk 4: Wolfs

Wolfs

Een kwartiertje later was ik nog een keer door al mijn spullen heen gegaan en had het nodige er uit gehaald zoals zonnebrandcrème, mijn toilettas en wat kleren – waar ik me zo in zou omkleden. Ik besloot Eva nog wat water in te schenken uit het flesje water voor als ze zo beneden zou komen, en liep naar het balkon toe. Ik opende de deuren naar het balkon en liep naar de rand, waar ik het uitzicht in me op nam. Het was dan al laat op de avond, maar alsnog bruiste het stadje van leven. Het duurde niet lang voordat ik Eva achter me de trap af hoorde komen, maar ik bleef naar de omgeving kijken. Ik kon het centrum vanaf hier nog zien, maar tegelijkertijd kon ik het strand ook nog zien. We hadden de perfecte plek, meende ik. Toen ik mijn blik weer weg van de stad naar het strand richtte, om vanaf hier naar het bewegende water te kunnen kijken, merkte ik dat Eva naast me kwam staan.

“Bedankt voor het water.” Ze keek me glimlachend aan en nam nog een slok uit het glas, waarna zij ook haar blik verplaatste naar het strand.

“Het is mooi hier.” Ik verlegde mijn blik naar Eva’s gezicht en bewonderde haar prachtige gezicht, dat mooi uitstak tegen de pikzwarte zee die ik achter haar kon zien.

“Inderdaad.” Was haar antwoord, en leek niet door te hebben dat ik haar bekeek. Zo zonde dat ze zelf nooit zag wat voor een prachtige vrouw ze was, maar dat ze alleen haar eigen minpunten zag, in plaats van de pluspunten die ik in haar zag en bewonderde. Ze was een ontzettend sterke vrouw, ondanks wat haar in haar jeugd overkomen was. Ze bleef altijd sterk en wist precies wat men van haar verwachtte. Maar daarnaast was ik ook degene die de zachte Eva te zien kreeg, hoe ze haar gevoel altijd probeerde te verbergen, maar ondertussen keek ik recht door dat masker heen. Ik zag eindelijk hoe ze zich écht voelde. Waar ze écht mee zat. En hoe ze mij nog altijd ontweek en sterk probeerde te blijven, vond ik jammer. Maar ik bleef haar bewonderen.

“Wat is er?” Vroeg ze toen ze haar hoofd uiteindelijk bijdraaide en opmerkte dat ik haar bekeek.

“Je bent prachtig, Eef.” Zei ik na mijn gedachten weer terug te brengen naar het heden. Door mijn woorden draaide Eva haar hoofd gauw weg en ik zag haar wangen rood kleuren. Waarom weet ze toch altijd en overal op te reageren, behalve als ik haar een compliment maak? Vroeg ik mezelf af, maar negeerde haar rood kleurende wangen.

“Echt waar, Eef.” Glimlachte ik en probeerde haar aandacht weer te trekken, maar ze hield haar blik op het nachtleven onder ons gericht. In stilte bleven we zo nog een tijdje staan, luisterend en kijkend naar de mensenmassa dat zich onder ons verplaatste, lachend en gillend, zo tegenovergesteld van hoe Eva en ik ons altijd gedroegen; stil en rustig. Na een tijdje duwde Eva zich af en maakte aanstalten om naar binnen te gaan.

“Jij gaat naar bed?” Vroeg ik alsnog, gewoon om even bevestiging te hebben.

“Ja.” Knikte ze en liep naar binnen toe, waarna ik achter haar aan liep.

“Ga jij lekker op de bank slapen?” Ze glimlachte liefelijk naar me, een speelse twinkeling in haar ogen.

“We delen het bed toch weer? Hebben we immers al eerder gedaan.” Knipoogde ik en plaatste mijn lege glas naast die van Eva, haar nog een keer die nacht van jaren geleden helpen herinneren. Had ze dan nog steeds niet door dat ik haar zo leuk vond? Elke keer probeerde ik haar het te vertellen, maar ik kon het niet met de woorden.

“Grapjas.” Was haar enigste reactie en ze liep de trap naar boven op. Ik draaide de balkondeur op slot en daarna de voordeur, om vervolgens in de keuken mijn tanden te poetsen en me uit te kleden, waarna ik boven nog even gebruik maakte van het toilet. Toen ik de badkamer uitkwam lag Eva al in bed, waarna ik om het bed heenliep en aan de andere kant plaats wou nemen.