Vakantie

Hoofdstuk 21: Eva

Eva
Zuchtend draaide ik mij op mijn andere zij en keek naar Wolfs' slapende vorm. Nog een zucht ontsnapte mij bij de zoveelste trap en keek omlaag, naar mijn dikke buik.
"Moet dat nou?" Fluisterde ik zacht en draaide opnieuw op mijn andere zij.
"Eef, ga slapen," bromde Wolfs achter mij en met een zucht stond ik op uit bed. "Wat ga je doen?" Ik keek terug naar Wolfs terwijl ik een vestje oppakte, alleen in zijn overhemd beneden zitten zou koud worden.
"Naar beneden, slaap jij maar verder door, 't is nog vroeg," hij stak zijn hand uit en die pakte ik aan, waarna hij mij naar hem toe trok en een kus op mijn hand drukte. Daarna draaide hij zich om en was al weer snel in diepe slaap. Ik liep onze slaapkamer uit en sloot de deur zachtjes achter me. Wolfs zou om acht uur gewoon weer op het bureau moeten zijn en had zijn rust goed nodig, ik daarentegen had nog een hele dag waarin ik niet veel had staan - ik kon immers ook bijna niks doen.
Met een hand beschermend op mijn buik en mijn andere hand op de trapleuning liep ik langzaam naar beneden. Op de tast drukte ik de lampen aan en knipperde even tegen het felle licht. In de keuken zette ik de waterkoker aan en pakte vast een theekop. Terwijl ik wachtte totdat het water warm genoeg zou zijn, liet ik opnieuw mijn handen over mijn dikke buik glijden. De baby reageerde er meteen op. Een trap aan de binnenkant van mijn buik voelde nog steeds raar aan, maar ik was al lang blij dat hij of zij bewoog. Ook al was ik er op dit moment niet heel blij mee.
"Hier maak je mama niet zo blij mee," zuchtte ik dan ook en schudde mijn hoofd. "Het is half vier, is het niet eens tijd dat jij gaat slapen? Mama wil wel slapen," ik vertelde het allemaal zachtjes en liefkozend bleef ik over mijn buik wrijven. Ik schonk mijzelf een kop thee in toen de waterkoker klaar was en nam plaats aan tafel, mijn handen omklemden nu het warme glas. Ik pakte het boekje waar ik afgelopen dagen mee bezig was geweest en sloeg deze open. Allemaal babyspulletjes stonden op de pagina's afgebeeld en ik keek opnieuw tussen de spulletjes. Wolfs had besloten dat ik me bezig mocht houden met de babykamer, maar alleen het uitzoeken. Hij had mij verteld dat ik zoveel mocht kopen als ik wou, hij vond alles goed. Zelf zou hij zich bezig houden met het in elkaar zetten en verslepen van spullen. Ik liet mijn vinger glijden over het witte ledikantje dat ik eerder al gezien had, maar ik twijfelde nog steeds. Wat nou als deze niet leuk genoeg was? Ik bladerde een paar bladzijdes verder en kek naar het wit met blauwe ledikantje met beertjes. Ik wist zeker dat wij een zoontje zouden krijgen. Wolfs dacht daar anders over, die wist zeker dat wij een dochtertje zouden krijgen.
Zuchtend stond ik op en vulde opnieuw mijn mok met warm water, waarna ik gedachteloos het theezakje er in liet zakken. Na een tijdje viste ik het zakje er weer uit en trok de la open. Een zak koeken greep ik vast en nam ik mee naar tafel, waarna ik goedkeurend de zak in keek. Nog bijna helemaal vol. Perfect. Ik nam een koek en at deze tevreden op, waarna al gauw een tweede koek volgde.

Hoe lang ik in de keuken had gezeten wist ik niet, maar ik werd wakker toen Wolfs een hand op mijn schouder legde. "Eef," zachtjes schudde hij mij wakker en moeizaam opende ik mijn ogen en ging rechtop zitten. Ik was in slaap gevallen met mijn hoofd op mijn armen, de zak koeken nog open, een half koude kop thee en een driekwart opgegeten koek naast mijn hoofd op tafel.
"Hmm?" Mompelde ik en veegde wat kruimels rond mijn mond weg, wat Wolfs een glimlach bezorgde. Hij nam plaats op de stoel naast mij en schudde zijn hoofd.
"Heb je nou hier geslapen? Lag het bed niet meer goed genoeg?" Zijn twinkelende ogen vertelden mij dat het een grapje was, maar ik vond het alles behalve grappig.
"Dankzij dat kind van jou kon ik niet meer slapen, dus ik ging wat drinken," haalde ik mijn schouders op en gaapte.
"Dat liep wat anders uit zie ik." Ik knikte wat en het viel me op dat Wolfs als aangekleed was.
"Hoe laat is het?"
"Half acht. Ik moet zo ook weg." Verbaasd keek ik hem aan en vervolgens naar de klok. Hij had gelijk. Ik zuchtte en knikte.
"Nog een dag zonder jou."
"Ik ben vanmiddag weer thuis, Eef. Als je nou gewoon weer even op bed gaat liggen, slaap je zo de ochtend door en voor je het weet maak ik je wakker met een lekker broodje." Even liet ik dat idee op mij inwerken maar uiteindelijk schudde ik mijn hoofd. Slapen zou hem toch niet meer worden.
"Ik ga gewoon mee naar het bureau, dan kan ik nog wat bijkletsen met Marion, jou een beetje in de gaten houden."
"Eef, wees nou niet zo eigenwijs. Mechels gaat het echt niet toelaten dat je de hele ochtend Marion zit af te leidden."
"Dat doe ik toch ook helemaal niet!" Zei ik verontwaardigd en keek hem boos aan. Als teken van vrede stak hij zijn handen omhoog en zuchtte.
"Wat ga je doen als je het zat bent? Als je bijna in slaap valt? Dan is er geen bed waar je even kan liggen." Gooide hij het over een andere boeg en eigenwijs keek ik hem aan. Hij had een punt, moest ik toegeven. Wat als ik moe zou worden? Ik kneep mijn ogen samen en zuchtte opnieuw.
"Je hebt gelijk," moest ik toegeven en even schoten Wolfs' mondhoeken omhoog. "Maar slapen gaat nu toch niet meer lukken."
"Dan ga je een filmpje kijken op bed."
"Nee." Wees ik zijn idee meteen af en liet mijn blik vallen op het opengeslagen boekje. "Wanneer gaan we nou bezig met de kinderkamer?" Even leek Wolfs uit balans door het nieuwe onderwerp, maar herpakte zich gauw.
"Eind van de week? Dan gaan we samen naar de winkel, kiezen we vast spullen uit, kunnen we volgende week beginnen?" Stelde hij voor en ik knikte goedkeurend. "Ga je dan nu nog wel even slapen? Je slaapt iedere nacht minder, Eef." Keek hij mij smekend aan toen ik hem boos aan keek. "Dat is niet gezond voor jou en ook niet voor de baby. Denk een beetje aan jullie beiden." Beschaamd keek ik naar mijn handen en knikte, waarna Wolfs mijn handen vastpakte. "Eerst wat eten?" Ik knikte opnieuw en hij drukte kort zijn lippen tegen mijn slaap voordat hij opstond en bezig ging in de keuken.