Vakantie

Hoofdstuk 15: Wolfs

Het heeft eventjes geduurd, maar hier is hij dan!

Eigenlijk wou ik het deeltje al gisteren plaatsen maar het is er helaas niet meer van gekomen. Eerder vandaag was dan de oplossing, maar helaas ben ik een gigantische kluns en gooide ik een glas met drinken over mijn laptop heen (note to self: geen drinken meer naast mijn laptop zetten) en ben ik de rest van de dag bezig geweest met het schoonmaken van mijn toetsenbord (wat een pokkenwerk) en moet er morgen nog mee naar de maker, maar hier is het deel!

Klaar met mijn domme geneuzel, wat vonden jullie?

Laat in een reactie weten wat je er van vind, dat motiveert mij ook weer om sneller en vaker te schrijven en geeft mij inspiratie!

Liefs.

----------------------------------

Wolfs

Met de film eindelijk over stond ik op en rekte me uit. Ik vond het een leuke film, maar was ook wel blij dat het over was. Het duurde lang en de bioscoopstoelen waren ook niet ideaal om constant in dezelfde houding te blijven zitten. Ik pakte de lege bak popcorn op van de grond en trok mijn jas aan om vervolgens naar het einde van de rij te lopen, waar Eva en Fleur al op mij stonden te wachten.

"Heb je alles?" Eva keek nog even ter controle langs mij heen naar de plekken waar we gezeten hadden en ik knikte. Volgens mij wel, vertelde ik haar en we liepen richting de uitgang. Niemand herkennend om ons heen, liet ik Eva's hand in die van mij glijden en ik keek haar glimlachend aan. Eerst keek ze even verbaasd op, maar al snel viel ze in hetzelfde looptempo en liepen we met z'n drietjes de bioscoop uit.

"Ga je nog met ons mee wat drinken of ga je alweer richting huis?" Vroeg Eva aan Fleur toen we buiten stonden en ik wierp een blik op mijn horloge. Het was ondertussen ook al weer half twaalf.

"Ik ga naar huis, morgen een belangrijk tentamen," knipoogde Fleur en ik knikte.

School was belangrijker dan wat drinken met haar oude vader. De blik tussen Eva en Fleur miste ik en drukte een kus op Fleur haar wang, "Succes morgen, lieverd. Doe je best." Het werd beaamt door Eva en Fleur beloofde om snel weer langs te komen. Eva en ik liepen de andere kant op en ik sloeg mijn arm om haar heen, het maakte niet uit wie ons nu kon zien, ik wou gewoon even mijn vriendin knuffelen.

"Heb je een beetje genoten van de film?" Ik richtte mijn blik opzij en iets naar beneden om Eva aan te kijken en ik knikte.

"De vorige films vond ik wat beter, maar hij was leuk," knikte ik instemmend en hield stil onder een straatlamp. Het licht scheen neer op Eva en ze kneep haar ogen een beetje dicht terwijl ze me vragend aankeek. "Je bent zo mooi," fluisterde ik en veegde een lok haar weg uit haar gezicht.

"Wolfs..." Fluisterde ze zachtjes en trok een stukje terug. Het mocht niet, het kon niet. Ik liet mijn duim naar haar lippen glijden en gleed er zachtjes overheen. Glad, een klein scheurtje in haar middelste onderlip van de kou. Haar mooie blauwe ogen verdwenen uit zicht toen ze haar ogen langzaam dicht liet zakken.

"Ik houd van je, Eva." Biechtte ik op de helderblauwe ogen schoten open. In de tijd dat we nu 'samen' waren – voor zover we ook echt een setje waren, had ik het nog nooit gezegd.

"Ik houd ook van jou, Wolfs." Ik liet mijn voorhoofd tegen die van haar zakken en keek haar aan. Het liefst zou ik mijn lippen op die van haar drukken, maar we konden het niet riskeren. Een tijdje bleven we zo staan, onze voorhoofden tegen elkaar aangedrukt, elkaar diep in de ogen aankijkend.

Zo bleven we voor onbekende tijd staan. Na wat een eeuwigheid leek begonnen we weer te lopen, mijn arm om Eva's schouder heen geslagen. Voor een winkeltje bleef ik stilstaan en keek door naar de etalage. Het lag volgestouwd met allemaal baby spulletjes en ik kon het niet laten om te grijzen. Met een aantal maanden zouden er ook dit soort dingen in ons huis staan.