Hoofdstuk 23: Wolfs

1K 39 5
                                        

Wolfs

Het eerste wat ik die dag opmerkte, was de geur van haar heerlijke, pas gewassen haren. Ik snoof de geur op en trok mijn verloofde dicht tegen me aan. In haar slaap mompelde ze mijn naam zachtjes. Met een glimlach drukte ik een kus in haar nek, iets waardoor ze een glimlach op haar lippen kreeg. "Toe nou, ga slapen Floris." Eva duwde me een beetje bij haar vandaan en trok me daarna terug, ze vond het toch te fijn om dicht tegen mij aan te liggen.
"Floris? Hm?" Langzaam gleden mijn lippen haar nek af, beet af en toe in haar huid, blies er dan zacht op en zoog langzaam.
"Floris," gromde ze en liet haar handen door mijn haren glijden. Ze trok me daarna aan mijn haren omhoog en liet onze lippen versmelten. Al die tijd had ze haar ogen nog niet geopend. "Nog even slapen," ze duwde haar hoofd opnieuw tegen mijn borst aan en ik sloeg mijn armen om haar lichaam heen, hield haar opnieuw dicht tegen mij aan gedrukt.
Tegenwoordig kon ze uren in bed blijven liggen, tussen slapen en wakker zijn in, zolang we maar samen waren. Ik vond het niet erg.

"Wakker worden vent," met een klap in mijn gezicht schrok ik wakker. Ik schoot overeind en probeerde het gevaar te herkennen. Het gevaar dat er niet was. Eva zat naast me te lachen met een kussen in haar handen. Met een zucht liet ik me terug achterover in bed vallen.
"Jezus, Eef. Was dat nou nodig?"
"Ik kreeg je anders niet wakker." Ze trok een schijnheilig gezicht en ik zuchtte opnieuw. "Jij was degene die nog zo nodig door wou slapen, nu slaap ik en moet ik wakker worden?"
"De deurbel ging," was haar excuus en ik trok mijn wenkbrauwen op.
"Dus dan moet je mij maar zo wakker maken in plaatst van zelf naar beneden te lopen?"
"Ja."
"Jij bent lekker," zuchtte ik en wierp mijn kussen in haar richting. Helaas voor mij wist ze hem te ontwijken. Ik stond op uit bed toen de deurbel opnieuw klonk en mompelde wat verwensingen. Wie zou er nou langskomen.
"Weet ik."
"Jij blijft hier zitten, ik ben nog niet klaar met jou."
"Oh nee?"
"Nee." Ik boog me over haar heen en even smolten onze lippen weer samen, totdat opnieuw de deurbel ongeduldig klonk. "Ja ja!" Geïrriteerd dat ons moment werd verstoord stond ik op en trok gauw een joggingbroek over mijn boxershort aan.
"Sexy," grapte Eva en gauw trok ik ook nog een vest aan. "Ja, dat is beter." Ze knikte en ik rolde mijn ogen voordat ik de kamer verliet en naar beneden liep.

Met een zwaai opende ik de deur en kneep mijn ogen even dicht tegen de felle zon. "Oh, um, goedemiddag Wolfs." Ik hield mijn hand op tegen het licht en keek in de grijnzende gezichten van Marion en Romeo.
"Goedemiddag? Hoe laat is het?" Mompelde ik verbaasd en stapte opzij zodat het tweetal naar binnen kon komen.
"Kwart voor een. Lekker uitgeslapen rechercheur?" De grijns in zijn stem klonk door en ik zuchtte, gebaarde dat ze naar beneden mochten lopen.
"Is Eva nog niet op?" Marion klonk verbaast toen ze de donkere woonkeuken inliep en ik deed de lampen aan.
"Nog niet nee, we lagen nog in bed."
"Dat hebben we door." Ik sjokte de keuken verder in en haalde een hand door mijn haar.
"Willen jullie wat te drinken?"
"Wolfs!" Eva's stem gilde door het huis en ik glimlachte.
"Pak zelf ook maar, je weet waar alles staat. Ik ben zo terug." Met die woorden draaide ik me om en liep terug naar boven, negeerde de geamuseerde blikken die Marion en Romeo mij schonken.

Ongeduldig lag Eva op bed te wachten tot ik eindelijk terug kwam gelopen. "Wolfs!" Ze gilde opnieuw net toen ik de deur opende en ik schoot in de lach.
"Jij bent er ook eentje."
"Weet ik." Ze glimlachte brutaal en ik boog voorover en nam een kus in ontvangst. "Wie was het?" Haar handen gleden al onder het vest dat ik aanhad en duwde het omhoog, haar bedoeling duidelijk.
"Romeo en Marion. Ze waren lichtelijk geamuseerd dat we nog in bed lagen." Eva grinnikte en ritste het vest open, waarna ze het van mijn schouders drukte. "Ze zitten beneden, Eef." Ik trok mijn lippen van die van haar en nam een stap terug, tot ongenoegen van Eva. Ik stond net buiten handbereik en dat vond ze niks, zoals ze duidelijk liet merken.
"Ze kunnen heus wel even wachten," grapte ze en zuchtte toen ze mijn blik zag. "Oké. Oké." Ik glimlachte en kuste haar kort. "Ga je wel mee douchen?" Ik knikte en hielp haar uit bed, we pakten kleding en sloten ons op in de badkamer.

VakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu