Sürekli evde büyütülmüş, dışarı çıkılmasında bile mahsur görülmüş, melez bir kız çocuğu olduğunuzu, mapusta büyümüş gibi bir çocukluk geçirdiğinizi düşünün. Kaç yaşınıza kadar dayanırdınız?
Asel kaçmaya karar verdiğinde nasıl bir ütopyaya girdiğinin...
Bazı anlar olur, bütün bedeniniz duyduklarınızla donakalır. Öylece kalmaktan başka bir çaresi yoktur çünkü. Ne olacağını ve belanın ne zaman geleceğini bilememek sadece bedenimi değil ruhumu da esir alıp çaresiz bırakıyordu. Kafamdaki tüm soru işaretleri durmuştu, sadece Enes'in ağzından çıkan o laflar yüzünden olduğum yere mıhlanmıştım. Bir anlığına bunları hiç bilmemiş olmayı diledim. Keşke o lanet kapıdan içeriye girmeseydim diye geçiriyordum içimden. O kapıdan girmeseydim bunların hiçbirini bilmez, yalan olduğunu bilmediğim umutlara tutunarak yaşayıp ölürdüm. En azından hayatımda bir kereliğine umut duygusunun ne olduğunu ve nasıl hissettirdiğini bilerek defolup giderdim bu hayattan. Gözlerimden süzülen yaşlar yanaklarımda yol alarak damla damla beyaz halıya düşüyordu.
Ağlama güdüsü aslında ruhumuzun çaresiz kanamasıdır. Psikolojik darbelerle kanayan ruhumuz kanlarını bütün bedene damlatır, gözlerimizi de çektiği acının kanıtı olarak kullanır ve o kanları da oradan usulca dışarı akıtır. Ruhumdaki kanlar da şuan gözlerimden çıkarak durmaksızın yerlere akıyordu. Daha fazla dayanamayıp kapıda şaşkın gözlerle bizi izleyen Eflin'in yanından hızlıca çıktım ve evlerle dolu olan sitenin dışına attım kendimi. Ağlamam dinmişti fakat şimdi de gökyüzü ağlıyordu. Yağmur damlaları bütün hızlarıyla kızıl saçlarıma iniyordu.
Kafama minik darbelerle durmadan düşen yağmur damlalarına aldırmadan sokakta öylece ilerlemeye başladım. Şimdilik nereye gittiğimin bir önemi yoktu. Yağmur damlaları eşliğinde ilerlerken hızlıca koşan ayak sesleri duydum. Arkamı dönemeden kolumdan soğuk bir el kavradı. Kafamı umarsızca çevirdiğimde Ayaz'ı gördüm. Bana endişeyle bakarken soğuk ellerinin titrediğini fark ettim. Başımı ellerine çevirdim. Gerçekten iki eli de zangır zangır titrerken sanki mümkünmüş gibi ellerinin soğukluğu daha da arttı. Bu soğukluğa dayanamayan tenim aynı onun elleri gibi titremeye başladı. Gözlerim şaşkınlıkla açılmıştı. Yine başımı gözlerine çevirdiğimde ikinci bir şok darbesi yedim ve kalakaldım. Siyah gözbebekleri bomba gibi patlayarak bütün maviliklerini sarıyordu. O da yetmezmiş gibi sadece mavilikleri esir almakla yetinmeyen göz bebekleri, beyazlıklarını da girdap misali içine çekti. Bu... Lanet olsun çok korkunç görünüyordu!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerilen bedenime daha fazla dayanamadım ve arkamdaki duvara yaslanarak hızlıca yere doğru çöktüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
