Sürekli evde büyütülmüş, dışarı çıkılmasında bile mahsur görülmüş, melez bir kız çocuğu olduğunuzu, mapusta büyümüş gibi bir çocukluk geçirdiğinizi düşünün. Kaç yaşınıza kadar dayanırdınız?
Asel kaçmaya karar verdiğinde nasıl bir ütopyaya girdiğinin...
Bayılmamıştım fakat başımı sert duvara çarpmanın etkisiyle saniyelik bir bilinç kaybı geçirmiştim. Birkaç saniye içinde öksürüklerim arasında gözlerimi aralarken beni merdivenlerden ittiren siyah saçlı kadın şokla silkelendi ve hızlıca aşağı inip aynı soğuk sesiyle, "Birşey oldu mu?" dedi.
Hızlıca olmadı anlamında başımı salladım. Dalga geçer gibiydi. Ahşap merdivenin basamağına tutunarak kalkarken kulübenin kapısı açıldı. Ayaz kollarını göğsünde çaprazlamış olan ve oldukça asi bakışlar atan kadını görünce gözleri fal taşı gibi açıldı. "Lara!" dedi. Kadın Ayaz'ı gördüğüne önce şadırsa da kendini hızlıca toparlayarak bilmiş bir tavırla kaşlarını kaldırdı. "Yaa... Lara!" "Ne zaman geldin?" Dişlerini sıktı. "Enes nerede?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayaz Lara'nın sinirli haline anlam verememişti. "Dün gece bazı aksiliklerden dolayı, biz Asel ile bu eve geldik. Onlar dışarda olmalılar." Kadın kısık ama sinirli bir çığlık bıraktı eski eve. Sonrasında parmağıyla birşey söylemek için beni gösterdi. Ayaz beni görünce gözleri dehşetle açıldı. "Asel ne oldu ağzına?" Yanıma gelince onu durdurdum. "İyiyim birşeyim yok."
Lara sinirli sesiyle devam etti. "Bu kız... Enes'in sevgilisi mi?" Sesi sakin çıkıyordu fakat altında tehdit kırıntıları barındırıyordu. Lara hala dişlerini sıkmaktan kendini alamıyordu. Ben ağzımı açacakken Ayaz araya girdi. "Değil. Hem seni bu kadar sinirlendiren şey ne Lara? Siz Enes'le ayrılalı koskoca bir sene geçti." Sinirle yerine zıpladı. "Bana yalan söyleme!" Ayaz da aynı sinirle bağırdı. "Değil diyorum!" Lara inanamaz şekilde başını salladı. Ardından bana döndü. Dudaklarına oldukça tehditkar ve psikopatça bir gülüş yerleştirdi. Ayaz Lara'nın yüzünü incelerken oldukça gergin görünüyordu. Ah bu kadın kesinlikle psikopattı...
Korkunç gülümsemesiyle üzerime doğru yürüdü. Sonra gözü orta sehpanın üstündeki küçük vazoyu bulunca gözleri yeni birşey keşfetmiş gibi parladı. Vazoyu alıp üzerime yürümeye başlayınca Ayaz tek hamlesiyle Lara'nın elini tutup çevirdi ve Lara acıyla inleyince elindeki beyaz vazo yere düşerek parçalara ayrıldı. Her yer cam kırığı olmuştu. Lara sinirle Ayaz'a bir tekme vurarak onu kendinden birkaç adım geriletti ve hınçla üstüme yürümeye başladı.
Ayaz aniden Lara'yı tuttu. Lara hınç dolu sesiyle tüm evi inletti. "Bırak beni öldüreceğim bu kızı!" Ayaz ne söyleyeceğini bilemezken sadece Lara'yı zapt etmeye çalışıyordu. Lara durmadan yerinde tepinirken Ayaz sinirlenerek bağırdı. "O benim sevgilim yeter artık! Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Lara duyduklarıyla duraksadı. Kendini Ayaz'ın gevşeyen kollarından kurtardı. Sinirle koltuğa oturdu ve ağlamaya başladı. Ne oluyor dercesine Ayaz'a baktım. Ayaz Lara'yı yatıştırmak isteyerek onun yanına oturdu. "Lara Enes'in sevgilisi yok. Kimden duydun bu saçma zırvalıkları?"
Lara susmayı tercih ederken kapı vuruldu. Ayaz beni durdurarak kapıya doğru ilerlediği sırada şaşkınca koltukta ağlayan kadını izliyordum. İçeriye Eflin, Enes ve Doğuş girdi. Doğuş koltukta öylece ağlayan Lara'yı görünce "Siktir dostum, Bugün mü gelecekti bu?!" diyerek Enes'i arkasına sakladı. Eflin Doğuş'un lafının üzerine sinirle fısıldadı. "Sen kapa koca çeneni yeter!" Ardından abartılı bir şaşkınlıkla ekledi. "Aa Lara!?"
