Verboden liefde

Wtf?

Ik zit aan de tafel bij jake  we zijn pizza aan het eten , ik kan het nog altijd niet geloven ! 1 we hebben gekust , en 2 hij is een wolf ? Ik bedoel weerwolf !  "Is er iets ?" Vraagt jake mij na een lange stilte ... ik schud mijn hoofd . Eum nee ,tis gewoon ik vind dit allemaal raar . Het lijkt alsof ik droom ... jake begint opeens kei hard te lachen . "Wat is er ?" Vraag ik hem verbaasd . "Je hebt pizza op je neus " zegt hij .
Ik voel met mijn vingers aan mijn neus . En voel een brokje pizza . Ik begin ook te lachen .
Na dat we zijn uitgelachen en de pizza op is , besluiten we om te gaan slapen . Ik kijk rond mij en zie dat er maar 1 bed is . « Eumm waar moet ik gaan slapen ? « Vraag ik hem .

« Op de grond « zegt hij met een  grote grijns op zijn gezicht .
« Wacht wat ? «  zeg ik met een verbaasde blik in mijn gezicht . « Ik ga toch niet op de grond slapen ? »

« Haha nee tuurlijk niet schatje da was maar een grap «  zegt jake en hij begint kei hard te lachen .

« Haha heel grappig «  zeg ik vol sarcasme .
«  je slaapt naast mij je hebt geen andere keuze ... » zegt hij met een grijns op zijn gezicht .

Nja das beter dan de grond denk ik in mezelf .
We liggen uiteindelijk naast elkaar en besluiten dan om te gaan slapen . Dit is eigenlijk kei raar ! Hij heeft mij ontvoerd , ik weet niet eens waarom , en daarna hebben we gekust en nu liggen we naast elkaar in bed ??? Dit is toch niet logisch ? Ik besluit om gewoon mijn ogen dicht te doen en dan te gaan slapen . Ik zal morgen wel vragen waarom hij mij eigenlijk heeft ontvoerd . Als snel val ik in slaap ...

* de volgende ochtend *
Ik word wakker door gesnurk naast mij ...
Hij slaapt eigenlijk vrij schattig haha .
Ik zie dat hij gaat bewegen , dus doe ik snel alsof ik slaap .
(Ik weet niet eens waarom )
Hij word wakker en ik voel zijn ogen op mijn gezicht prikken . " je moet niet doen alsof je slaapt schatje,  ik kan dat aanvoelen ... ik ben een weerwolf ... weet je nog ? " zegt Jake en hij begint te lachen . Ik doe mijn ogen open en begin dan ook te lachen .

" waarom heb je mij eigenlijk ontvoerd ? "
Begin ik uit het niets .
"Om je te beschermen " zegt hij droog .
" tegen wie ?" vraag ik hem.
Ik blijf hem aankijken maar ik krijg geen antwoord . Hij stapt uit bed en loopt naar de keuken zonder nog iets te zeggen .

"Wat wil je eten ?" Hoor ik hem na aan tijdje zeggen .
" eum , ik weet het niet ... heb je misschien boterhammen en choco?"
Even later komt hij af met brood en choco . Hij zet alles op tafel . En we beginnen te eten .

" waarom wil je mij niet vertellen tegen wie je mij beschermd ? "  vraag ik hem met mijn mond vol gepropt met brood .

Weer krijg ik geen antwoord ...
" mag ik even mijn gsm terug aub ? , mijn ouders maken zich sowieso zorgen ..."
" ik zal sturen dat ik bij een vriendin ben , beloofd! " zeg ik tegen jake

"Mhmm oké dan ." Zegt hij, en geeft mijn gsm .
Snel ga ik naar "contacten " en typ "mama "
Ik stuur haar dat ik bij een vriendin ben .
"Hey mam , ik ben bij een vriendin ... <3 "
Al snel krijg ik een antwoord :
"Veel plezier daar! "Xx mama "

Ik geef mijn telefoon terug aan jake en we eten verder .  "Kunnen we eigenlijk niks anders doen dan hier saai te zitten ?" Vraag ik aan jake . " het is te gevaarlijk " krijg ik als antwoord . " ik ga toch niet mijn hele leven in dat huisje van je blijven hoor !" Zeg ik op een harde toon .
" buiten is het te gevaarlijk " zegt jake simpel .
"Waarom is het te gevaarlijk ?" Vraag ik .
Weer krijg ik geen antwoord .
Gefrustreerd loop ik terug naar het bed en ga gewoon liggen . Als hij mij niks wilt zeggen ,moet ik een plan bedenken om hier weg te geraken . Door mijn gedachten heen voel ik dat jake opeens naast mij is komen zitten . «  het spijt me , maar geloof me ik doe het gewoon om je te beschermen « . Zegt jake en hij loopt weg . Ik hoor de voordeur open gaan , en weer toe gaan . Hij is weg,... naar waar zou hij gaan .? Verbaasd blijf ik achter .

Na een tijdje verveel ik me
Zo hard , en hij is nog niet terug . Dus ik besluit om in alle kastjes te kijken . Misschien vind ik wel iets interessants ofzo . Ik weet dat dat niet echt beleefd is ofzo . Maar hij heeft mij ontvoerd dat is niet veel beter . ( ook al zegt hij dat het om mij te beschermen is ) .
Ik loop naar de woonkamer en doe het eerste kastje open dat ik zie . Er is niks speciaals in te vinden dus dan doe ik het tweede kastje open . En zie dan verschillende boeken . Ik besluit om er eentje te nemen .zodat ik het kan lezen . Ik verveel me toch  en er is niks te doen ... Ik bekijk de titels van alle boeken ,en mijn ogen blijven hangen bij 1 boek : »weerwolf »
Ik neem dat boek en ga weer op het bed zitten ik besluit om het te lezen .
Het boek heeft heel veel informatie over weerwolven .

Bv: ze kunnen extra goed ruiken en extra goed horen . Ze zijn veel minder snel uitgeput en zijn veel sterker dan normale mensen .

Op de volgende pagina van het boek zie ik in grote letters staan : « alfa ... «
wat is een alfa ? Ik wil snel voort lezen ...
Maar op dat moment gaat de voordeur open en komt jake tevoorschijn . Wanneer hij binnen is kijkt hij meteen naar mij . Wanneer hij het boek in mijn handen ziet . Heeft hij een angstige blik in zijn gezicht . Meteen loopt hij naar mij toe en neemt het boek uit mijn handen . «  waarom mag ik het niet lezen ? » vraag ik hem . «  gewoon «  zegt hij droog .
«  wat heb je allemaal gelezen ? » vraagt hij dan.
«  eum gewoon wat weerwolven kunnen . » beantwoord ik zijn vraag .
«  niks meer ? »vraagt hij dan vervolgens.
« nee «  antwoord ik niet begrijpend waarom ik het vervolg niet mag lezen .
zijn angstige blik verdwijnt en gaat naar een kastje in de woonkamer dat ik niet had opgemerkt. Hij haalt er een doos uit .
Wanneer hij dichterbij komt zie ik dat het een gezelschap spel is . Het zelfde dat ik vaak met mijn ouders speel . «  zin om te spelen ? «  vraagt hij met een grijns .
Ik had er wel zin in , ik heb toch niks anders te doen. Dus zeg ik : »ja « 
we zijn al bijna 2 uur aan het spelen . En uiteindelijk win ik . » yesss «  ik ben gewonnen roep ik blij .
« Ik heb je gewoon laten winnen « . Zegt jake
«  jaja je kan gewoon niet tegen je verlies «  zeg ik en begin te lachen . Hij begint ook te lachen .

Dit was een hoofdstuk van Lola
Vergeet zeker niet te stemmen op ons boek:)