Acı Serzeniş

25.Bölüm

Eve geldiğimizde Alihan beni kucağın da odama çıkardı ve yatağıma yatırdı. Alnımdan öptü ve odadan çıktı. Bende daha fazla uyanık durmayarak gözlerimi karanlığa itip uyudum. Bir yerden kırılma sesi gelmesi ile uyandım ve etrafıma bakındım sanırım geceye kadar uyumuştum. Kafamı kırılan camıma çevirdiğimde. Taşa bağlı bir kağıt olduğunu gördüm. Kağıdı alıp açtığımda ise çoktan ağlayacak kıvama gelmiştim bile.

***

Kaç saattir yere çökmüş bir şekilde elimdeki kağıda bakarak ağlıyordum .

Eğer şimdi evden çıkıp sahile gelmezsen kocanı öldürürüm ha inanmıyorum diyorsan ara bakayım kocanı telefonu açık mıymış?

Ateş Kızıl 

Gitsem mi? gitmesem mi? diye düşünmeden de edemiyordum, sonuçta yala söylüyor olabilir. Ben Alihan ı aradım ama telefonu kapalıydı ama belki de şarjı bitmiştir, o yüzden kapanmıştır, olamaz mı? Ama ya gerçekte de onu elindeyse ve öldürürse. Vicdan azabından yaşayamam, O yüzden her ne olursa olsun ölecekse de ölen ben olmalıyım. Hemen montumu alıp odadan çıktım ve aşağı inmeye başladım. 

Sahile geldiğimde ortalıkta kimse yoktu ,telefonu alıp Ateşi arayacakken ağzıma bir el kapandı.  

"İzel hanım bizim ile gelmeniz gerek , Ateş bey sizi şu araçta bekliyor" kafamı sallayıp yönlendirmeleri ile arabaya ilerlemeye başladım. Arabanın kapısı açıldı ve Ateş gözüktü.

"Buyur İzel cim ,gel otur sohbet edelim biraz." suratına nefret ile bakıp arabaya binip koltuğa oturdum.

"Ne var ne istiyorsun gene, yoksa öldürmek için bu arabayı mı seçtin sonra denize atmak için?" yüzü bir anda düştü ve konuşmaya başladı.

"Bak İzel o gün ben sen öldürmek istememiştim ben... ben bilmiyorum bir anda içimden farklı biri çıktı, engel olamadım kendime." alayla güldüm ve cevap verdim.

" Bir insanın içinden kendin den başka nasıl başka biri çıkabilir hadi onu geçtim bu basit bir kendine engel olama şekli değil beni öldürmenden bahsediyorum, bir kadını. Nasıl engel olamazsın sanki hayatın da kaç kişi öldürdün de bu kadar rahatsın?" onun da yüzünde sıkıntılı bir ifade oluşurken lafa girdi.

"Bak İzel sana bunu anlatamam ,ama sana yemin ederim ki engel olamadım. Bu yüzden buraya veda etmeye geldim eğer seni daha fazla görürsem dayanamaz o" kaşlarımı çattım 'dayamaz o' derken.

"Dayanamaz o derken ne demek istedin . Başka biri daha mı var beni öldürmek isteyen?" 

"Bir kişi daha yok , sadece o var. Ve ben ona engel olamıyorum." Kaşlarımı daha fazla çatarak sözlerime devam edecekken o tekrar lafa girdi.

"Bak İzel şuan dan itibaren ne sen beni tanıyorsun ne de ben seni. Ateş hoca da yok artık . Şehir dışına taşınacağım ve buraya hem özür dilemeye hem de veda etmeye geldim." içime bir sıkıntı oluşurken ne diyeceğimi şaşırarak ağzımı açıp kapattım.

"Bir şey demene gerek yok. Ha bu arada Alihan evinde sadece telefonunu kapattık ve birazcık uyku ilacı verdik" adamlarına eliyle işaret verdi.

"İzel hanımı eve bırakı lütfen" tam koluma girmişlerdi arabaya götürüyorlardı ki kollarından bir hızla çıkıp arabadan inmiş bir şekilde bana bakan Ateşe doğru koşmaya başladım.

"Nedenini bulacağım Ateş, beni öldürmenin kıyısından döndüren şeyi bulacağım!" dedim ve tam arkamı dönmüş gidecekken kolumdan tutulmam ile geri döndüm ve Ateşin gövdesine çarptım. Ateş kulağıma eğildi.

"Bulma İzel.... Bulma ne olur bulma , kendimi çok acınası hissediyorum zaten birde sen bulup bana acıma." arkasını dönüp adamlarına işaret yapıp arabasına bindi ve gitti .Bende arkamı dönüp benim için ayarladığı arabaya bindim ve arabanın yollardan nasıl gidişini ,insanların uğraşlarını izledim .

Sabah alarm ile kalktığımda duşumu alıp kıyafetlerimi giydim çantamı alıp aşağı indim ve kahvaltı masasına oturup kahvaltı yapmaya başladım .Yemek yerken bile aklımda Ateş vardı, nede öyle dedi acaba diye düşünmeden edemedim. Kahvaltımı yaptıktan sonra çantamı taktım ve okula yürümeye başladım.

Okuldan içeri girdim ve sınıfıma çıktım. Ateş hoca matematik dersine giremeyeceği için başka hoca gelecek galiba. Sınıfıma geldim ve sırama oturup diğerlerinin gelmesini bekledim. Bu gün okula tek gelmiştim biraz yürüyüp kafa dağıtmak için. Ezel ve Lavin de geldiğinde onlarda sıralarına oturdular ve ondan hemen sonra da hoca geldi ,hocaya baktığımda bir yerden ısırdı gözlerim hoca da bana dik dik bakıyordu, en son bakışlarını benden çekip kendini tanıtmaya başladı ve ben duyduğum isimle kalakaldım.   

***

Sizce İzel kimin ismini duydu?

Sizce Ateş ne demek istedi?

Siz bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?