Hakan kendi düşünceleri ile savaştayken Zuzu odasına gelmiş dinleniyordu. Balkonuna çıkmış havanın tadını çıkarıyordu. Tam müziğe kaptırmışken ağaçların arasında yürüyen Hakan'ı gördü. Ağaçların arasında boş boş geziniyordu. Üzüldü çocuk için Ateş'i o sevdiğini sanmıştı ama onca yıllık kız arkadaşının ihaneti çok zor olmalı diye düşündü.
O an yüreğinden bir ses yükseldi sanki ve Zuzu Allah'ım kırılmışlıklarımızı görüyorsun bizi kıranların hesabını sana bırakıyorum ama bizim yüreğimize aydınlık ve ferahlık ver. Bizi içine düştüğümüz bu karanlıktan çıkar dedi. Zuzu kendine şaşırdı. Çok dua etmezdi eskiden şimdi ise hissediyordu. Tüm kalbiyle dua etmek iyi geliyordu.
Çocuğu sapık gibi izlemeyi bırakmaya karar verip şarkı dinlemeye karar verdi. Çok narin ve zarif bulduğu bir şarkı vardı nazende sevgilim diye. Değdi saçlarıma bahar gülleri
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Sevenin bahtına bir güzel düşer
Sen de tek sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Gözlerim yoldadır, kulağım seste
Ben seni unutmam en son nefeste
Ey ceylan bakışlım, ey boyu beste
Gurbette sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Sensiz dağ yoluna çıktım bu seher
öksüz kumru gibi güller lâleler
"Sen niye yalnızsın?" sordular eller
Gurbette sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Ne güzel şarkıydı her kelimesi naifti. Ömrüne ömür katıyordu dinledikçe. Gerçekten sevmenin ne demek olduğunu anımsatıyordu.
Şarkıyı kaç defa başa sarıp dinledi hatırlamıyordu. Yine bu ara en yakın arkadaşı olan not defterini çıkarıp bir şeyler karalamaya karar verdi. Odasına girdi defterini aldı balkona tekrar çıkıp başladı yazmaya. Kalbim yıllardır seni dinlemeye zaman ayırmadığım için özür dilerim.
O kadar sağır olmuşum ki sana karşı. Çok mu çırpındın bana sesini duyurmak için eğer öyleyse özür dilerim. Seni gereksiz insanlar için gereksiz yere üzdüğüm zamanlar kendi kuruntularımla beraber seni boşu boşuna yorduğum tüm zamanlar için özür dilerim. Umarım beni affedersin bazen ben kendimi affetmekte zorlanıyorum zira. Samimiyetle sana yaşattığım her umutsuz an içn özür dilerim. Zira nefes aldığım her an hala umut var demek benim için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Normalsin
Non-FictionNeden bu kitabı yazıyorum Çünkü dışarıda benim gibi hisseden binlerce kişi olduğunu biliyorum. Benim gibi küçük yerlerde doğmuş, ailesinin okumuş, görmüş geçirmiş ve güzel bir işi olup gurur duyulan evladı. Ailesinin en başarılı insanı. Ancak sende...
