Sen Normalsin

Ve SOn

Kalbinin atışını hissetti yine. Ruhunu hissediyordu. Bu samimi kavuşma dünyanın en güzel şeyiydi. Kendinle bir olma hali. O anda kulağında şarkının çaldığını hissetti. Tuna Kiremitçiden varsın bu dünyada. O kadar güzel bir şarkıydı ki intihara meyilli bir insanı geri döndürür hayata bağlardı.

Hayatımızın ne kadar kıymetli olduğunu, ne kadar özel olduğumuzu anımsatırdı.  Zuzuda telefonunu çıkarıp şarkıyı çalmaya başladı. Sevdiklerinle yandıklarınla iyiki varsın bu dünyada denediklerinle derken vazgeçtiklerinle diye gidiyordu şarkı. Zuzu da ritimle beraber hülyalara dalmış gidiyordu. Bu an çok özel ve güzeldi. Keyfini çıkarıyordu. Bu hal onun en güzel haliydi.

Başkasını bu halde görse gülerdi muhtemelen ama kişinin kendisi olunca çok hoş geliyordu. Kendisiyle barışmaya adım atmış genç ve huzurlu bir kız. Gözlerinin içi mutlulukla gülen bir kız. Neşesiyle etrafını aydınlatan kız. Kendisi ile ilgili bu tanımları yapabilmeyi çok sevmişti.

Telefonun çıkardı ve bir fotoğrafını çekti. Bugünden anı kalsın diye. Kocaman gülümsedi kameraya ve mutlu oldu. Bu kameraya bakmadığı günleri biliyordu çirkinliğini görme kaygısıyla şimdi ise farklıydı o gülen gözlere odaklamıştı kendini o gözlerin güzelliğine. Kendisinde yıllardır göremediği o karizmanın etkileyiciliğine. Kendine baktı ve ilk defa  gördü gizlediği ve kendisinin bile haberinin olmadığı kendini gördü.

Kendisine sıkıca sarıldı. Garip bir duygu yoğunluğu yaşıyordu şu an. Böyle çok sevdiğin bir arkadaşını uzun zaman sonra görüp mutlu olmak gibiydi hali. Kendisine sıkıca sarıldı hiç bırakmayacak gibi. Onu şu an gören deli sanabilirdi ha çok mu önemliydi değildi? Kendisini böyle kucaklamak için çok zaman beklemişti.

Bir an düşünün kendinizi olduğunuz gib seviyor ve kabule diyorsunuz. Endişe ve kaygı yok sadece güzel bir huzur neşe ve sakinlik var. Bazılarınız için hayal etmesi bile zor değil mi ama Zuzu tam olarak bunu yaşıyordu ve bu ona garip bir güç veriyordu. Umudun yıkamayacağı aşamayacağı engel yok derdiler gerçekten öyle . Umudu onu diri tutuyor ve daha iyi bir hale eviriyordu.

Umut ne garip kelime değil mi? İnsana güç kuvvet ve dirayet veriyor. Bir hayat amacı veriyor. Uyanmak yaşamak için bir güç sağlıyor. Umudu olan insan her zaman başarıya giden bir yolu buluyor. Maalesef Zuzu gibi bir çok insan kendinden umudu kesmiş vaziyette. Adam olmayacaklarına dair o kadar derin bir inançları var ki umut edemiyorlar artık.

Zuzu'da böyle hissediyordu birkaç gün önce ama adına ister sihir deyin ister mucize bu son birkaç gün onda çok şey değiştirmişti ve şimdide aynılarının  sizler için olmasını diliyor . Zuzu sizleri çok sevdi.  Hepiniz bu hikayenin bir devamı olacağını düşünüyordunuz belki ama yanıldınız. Belkide güzel bir aşk hikayesi beklediniz ama gelmedi.

Zuzu hayatta en önemli şeyin insanın kendine kavuşması olduğunu düşünüyor. Kendine kavuştuktan sonrasının çokta önemli olduğunu düşünmediğinden bu kitaba burada son veriyor. Kendinize iyi bakın