Sen Normalsin

Açılma

Adam bunları düşünmesine rağmen hiçbir şey söylemedi ve kıza bakmaya devam etti. Zuzu'da devam etti. Anlayacağınız sandığınız kadar mutlu değildim aslında. Yıllarca üzerime giymeye alıştığım maskeler ağır gelmeye başladı.

Çok inançlı biri olduğumu iddia edemem ama sanırım Allah beni kendime getirmek için beni silkeledi biraz. Buraya geldiğim gece bir mesaj aldım ve sanki beynim kısa devre yaptı. Hiçbir şey hiç kimseyi umursamadım ilk defa. Tüm heyecanımla tüm kalbimle kendime odaklandım birkaç gündür ve inanın bana hiç olamayacağımı düşündüğüm kadar mutluyum bu karardan.

Kendime söz verdim buradan döndüğümde buraya gelen aynı kişi olmayacağım diye ve kendime verdiğim sözü tutmak istiyorum.
-Sizi o kadar iyi anlıyorum ki dedi Hakan. İtiraf edeyim mi seni öyle gülüp eğlenirken gördüğümde içimden ne kadar şanslı diye geçirmiştim. Meğer sende benzer şeyler yaşıyormuşsun. Bende buraya çok bunaldığım için gelmiştim.

İşler, insanlar arasında yorgun kaldım sanki. Sıkışmış hissediyorum. Tüm sorumluluklar üstüme geliyor sanki. Kaçıp gitmek isteğinden kurtulamıyorum bir türlü. Başımı alıp ıssız bir adada kimse olmadan yaşamak istiyorum.

Bunaldım galiba diyince Zuzu gülümsedi o kadar iyi anlıyorduki onu. Ne demek istediğini o kadar iyi biliyorduki. O sıkışmışlık o bunalmışlığı ondan iyi bilen yoktu herhalde. Anlayışla gülümsedi adama samimiyetle dönüp baktı ve inanın anlıyorum dedi.

Ne garipti değil mi birbirini hiç tanımayan iki insanın aynı duygular etrafında birleşip yüzyıllardır birbirilerini tanıyormuş gibi hissetmesi. O an çok sempatik hissetti adama karşı biliyordu ve anlıyordu. İkiside bu arada oluşan sessizliğin karşısında gülümsedi. Zuzu sessizliği bozup neyse ben çok kafanızı şişirdim kusura bakmayın.

Size çarptığım için çok özür dilerim tekrar izninizle biraz odama gidip dinleneceğim. Size odanıza kadar eşlik edeyim mi kendiniz gidebilir misiniz diyince  adam tabi giderim dedi. Lütfen rahatınıza bakın  ve lütfen benden bir daha özür dilemeyin diyince Zuzu gülümsedi. Tamam söz bir daha özür dilemeyeceğim diyip odasına doğru ilerlemeye başladı. Biriyle konuşmak iyi gelmişti. Daha rahat hissediyordu.

Odasının kapısını açtı ve kendini yatağına attı. Burası ona evi gibi gelmişti rahat ve mutlu hissediyordu.  Dönünce ne yapacağını çok kestiremesede daha güzel şeylerin onu beklediğini biliyordu. Güven dedi kendine güven. Her şey senin beklediğinden dahada güzel olacak sadece güven dedi kendine telkin verircesine.

Derin bir nefes aldı ve balkona doğru ilerledi. Tuna kiremitçi playlist'ini açıp dinlemeye koyuldu. Mutluluk veriyordu şarkılar ona, garip bir bağ vardı müzikle arasında. Kendini şarkılarda buluyor ve bundan çok keyif alıyordu. Birden geldin aklıma yakıverdin ışıkları hayret ettim kalbime bazen mutluluktan sözlerine eşlik ederken dudakları kapısı çaldı. Zuzu şaşırmıştı ancak kapıya yöneldi.

Deliikten baktı kimse yoktu kapıyı hafif endişe ile açtı. Yerde küçük bir kağıt parçası gördü. Eğildi aldı ve nota baktı. Çok teşekkür ederim, iyiki bana çarpmışsın. Bir dahasını çarpacak birini ararsan birkaç gün daha buradayım.