İkiside kendi hallerine gülüyorlardı. Aşktan canı yanmış birbirini hiç tanımayan iki insan oturmuş dertleşiyorlardı. Bu ikisinede kendilerini daha iyi hissettiriyordu. Sessizliği bozan bu sefer Zuzu oldu halimize bakar mısın ya? Gerçekten ağlanacak halimize gülüyoruz galiba diyince Hakan arada ağlanacak şeylere gülmek iyidir yoksa kafayı yeriz herhalde diyince haklısın galiba arada sıyırmak lazım yoks abu hayat oldukça can sıkıcı olabiliyor dedi. Peki can sıkıntısına en iyi ne gelir biliyor musun diyince Hakan merakla kıza baktı. Türk kahvesi dedi zuzu gül lokumuyla beraber bu ikilinin çözemeyeceği dert yok bence dedi sevinçle.
Hakan kızın mesajı direkt algılayıp elini kaldırdı garsona iki kahve sipariş ettikten sonra Zuzu'ya döndü. Teşekkür ederim dedi aniden. Zuzu şaşırdı niye dedi gülümseyerek. Dinlediğin anlattığın paylaştığın için. Bu devirde böyle oturup muhabbet edeceğin birini bulmak o kadar zor ki gerçekten samimiyetle benimle sohbet ettiğin için teşekkür ederim. Zuzu tekrar güldü asıl benim teşekkür etmem lazım sana çarptığım halde beni öldürmediğin için sana çarpıp devirdiğim gibide boş boğazlık ettiğim halde bana nazik davrandığın için çok teşekkür ederim. Böyle gerçek insan nitelikleriyle dolu bir erkekle karşılaşmamıştım uzun zamadır.Yanlış anlama Mars'tan gelen bir uzaylı ile konuşuyormuş gibi hissediyorum bazen
Hakan kızın söylediklerine şaşırmıştı. Kaç yıllık kız arkadaşının ihanetinden sonra kendini hep hatalı görmüştü,suçlamıştı. Benim yüzümden böyle oldu şöyle yapsaydım böyle olmayacaktı diye. Her günü hem ona kızmakla hemde içten içe kendini yargılamakla geçti. Şimdi ise Zuzu böyle söyleyince durup düşündü. İhanet eden o olmuştu ama kendini suçlayan ve yargılayan o oluyordu.
Tamam mükemmel olduğunu iddia etmiyordu onunda bir çok hatası olmuştu ama bu ihanet için hiçbir bahane olamazdı. İnsan adi ise adidir. İhanet edecekse edecektir ne olursa olsun. Zuzu ise garip bir pencere açmıştı önünde. Kendisine farklı bir pencereden bakmaya çalışıyordu şu an. Yeni bir gözle.
Zuzu Hakan'ın sessizliğini fark edince konuşmaya başladı. Çok garip değil mi iki kırık insan Ağva'da bir araya geliyoruz ve belkide daha önce kimseyle konuşmadıklarımız birbirimize anlatıyoruz. Hakan gülümsedi kesinlikle ölsem aklıma gelmezdi böyle bir şey dedi. İkiside kafalarını salladı.
O ara garson kahvelerini getirdi ve çok konuşmadan kahvelerinin tadını çıkardılar. Zuzu kahvesini bitirince kendi fincanına bakmaya başladı. Bayılırdı böyle fal bakıyormuş gibi kendi duymak istediklerini fincanda görmeye. Bunu fark eden Hakan fal mı bakıyorsun dedi Zuzu gülümseyerek yok ölümüne kendi istediklerimi görmeye çalışıyorum, yeni bir aşk yeni bir iş bana yeni bir ben diyince ikiside gülmeye başladı.
Böyle dedikten sonra Zuzu not defterini açtı ve buraya geldiğinde yazdığı paragrafın birini bulup defteri Hakan'a uzattı.Hayatınızda bazı dönüm noktaları vardır. Ben sanırım şu an birindeyim. Nereye gittiğimi ve ne olacağını kestiremiyorum ancak bu noktadan sonra geri dönüşünde olmadığını biliyorum. Hiç hissetmediğim kadar canlı hissediyorum ve duyguyu hayatımda bir daha kaybetmek istemiyorum. Şu ana kadar başarısız olma korkum başarılı olmak arzumdan daha büyüktü ama artık bunun değişme zamanı geldi. Yıllardır tutunmadığım hayallerimin bana her zamankinden daha çok ihtiyacı var. Benim onları tek tek gerçekleştirmemi bekliyorlar.
Bugün fark ettimde bazılarının değişmesi hiçte zor değilmiş. Güne biraz erken başlamak ve sıcak yatağından o kıymetli poponu kaldırmak yetiyormuş aslında. Değişme eşik noktasına gelmek yıllar alabiliyormuş ancak bir kereye oraya geldiğinde her şey bir anda değişiyormuş. Ben Zuzu hayatımda hep insanların yerinde olmak istediği ancak kendi içinde bir türlü mutlu olamayan kız. Artık bu benim hikayem olmayacak, bugün kendime söz veriyorum iki yıl sonra şu an olduğumdan bambaşka yerde olacağım.
Hayallerimin gerçekliğinde kendi hayatımın yıldızı olacağım. Kim ne dersin ne pahasına olursa olsun bunu başaracağım çünkü artık çok sıkıldım bu yaşadığım hayat çevremdekileri mutlu ediyor ama beni değil. Hakkımda ne söyleyecekleride umurumda değil çünkü bugünden sonra yapacaklarım sadece benimle ilgili iyi şeyler söyleme hakkı verecek onlara.
Bundan sonra bir sıkıntıları olursa bu kendi problemleri. Artık bu hayatı kendim için yaşayacağım başkalarının beklentilerini karşılamak içinde değil. Ben aldığım her nefesi aşkla huzurla ve kendime saygı ile alacağım. Yanıma beni gerçekten sevenleri alıp bambaşka bir hayata varacağım. Kendi hikayemin gerçek kahramanı olacağım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Normalsin
No FicciónNeden bu kitabı yazıyorum Çünkü dışarıda benim gibi hisseden binlerce kişi olduğunu biliyorum. Benim gibi küçük yerlerde doğmuş, ailesinin okumuş, görmüş geçirmiş ve güzel bir işi olup gurur duyulan evladı. Ailesinin en başarılı insanı. Ancak sende...