ŞAŞKINLIK

0 0 0
                                    

Zuzu nota bakakaldı. Ne tepki vereceğini kestiremedi bir an. Boş boş nota ve önündeki boşluğa baktı. Sonra nedenini bilmediği bir şekilde gülümseme yayıldı yüzüne. Sonra yavaşça kapıyı kapatıp nota bakmaya devam etti.

Ya niye kalbi bu kadar hızlı atıyordu. Kulaklarında sıcaklığı hissediyordu. Derince bir nefes aldı. Kendine hakim ol Zuzu dedi. Adam onun için bir hoşluk yapmıştı o kadar. Onu dikkatlice dinlemişti o kadar. Tabiki bu konuşmalar onun odanın içerisinde deli gibi tur atmasına engel olmuyordu. Bu en ufak şeyden heyecanlanma işini bir tek ruh hastaları bilirdiki çok şükür oda ruh hastasının önde gideniydi. Kendini sakinleştirmek için biraz yere oturdu ve kendine Zuzu sakin ol. Bunun geçeceğini biliyorsun dedi.

Sonra notu kaldırdı ve çöpe attı. Özür dilerim belki böyle niyetin bile yok ancak kendi sağlığım için seni görmemem iyi olacak. Bir daha bin parçaya bölünüp üzülmek istemiyorum. O kadar hassasım ki belkide sadece hoşluk olsun diye yaptığın bir şeyi bile yanlış anlayabiliyorum. Üzgünüm keşke çok güçlü her şeye çabuk kanmayan bir kız olsaydım ama değilim.

Gönlüm azıcık hoşluk eden birine hemen kayıyor ve kendi kendime hayallere dalıyorum. Sonra o hayaller o kadar gerçek oluyor ki artık onlarla yaşamaya başlıyorum neredeyse. Hayalini kurmak o kadar tatlı oluyor ki sadece hayallerle saatler geçiriyorum taki o hayaller benim en büyük kabusum olana kadar.
Kendini tanıma yolculuğu uzun süren ve sonu gelmeyen bir süreç.

Kendi zayıflıklarını zaaflarını kabullendikçe daha olgun bir insan haline geliyorsun. Önceden yaparım diye atladığın işlere şimdi yapamam diyerek yoluna gidebilmenin verdiği o cesaret. Olgunlaşmak bu herhalde. Zuzu tüm  yaşadıklarından sonra bu noktaya gelmişti. Zayıf olduğunu biliyordu ve artık bunu söylemekten  çekinmiyordu. Zayıflığını kabullenmenin verdiği garip bir güç vardı. Koruyordu kendisini.

Endişeden kaygıdan düşüncesizce hareket ettikten sonraki pişmanlıktan. Gücü zayıflığını kabul edip dürüstçe ifade etmekten geliyordu. Bu günleride görmüştü ya ölse gam yemezdi. Bir bütündü ve o kadar iyi hissediyorduki.

Sen NormalsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin