Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayır, doğum günü partime bir arabaya 8 kişi sıkışarak gitmeyeceğim."
Parti için hazırlanıp ortak eve döndüğümde arkadaşlarım arasında bir kaos hakimdi. Aramızda ehliyeti olan tek kişi Duru'ydu ama arabası 8 kişinin rahatça binebileceği büyüklükte değildi. Görkem sıkışmayı veya otobüs ile gitmeyi reddediyordu. Bir limozin çağırmak için ise çok geç kalmıştık.
Bir yol bulmamı beklercesine bana baktıklarında "Diğer her şeyi ben ayarladım. Ulaşım tamamen sizin sorununuz." dedim. Kendi aralarında tartışmaya devam ettiler.
Ayna karşısına geçtim. Ellerimi üzerimdeki yeşil, saten elbisede dolaştırdım. Küpelerimi ve makyajımı inceledim. Gay bara dahi gidiyor olsak ortamdaki en çekici kişi olduğumdan emin olmalıydım.
Görkem'i sıkışarak gitmeye ikna edebilecek değillerdi. Bizi götürecek başka birini aramaya başladılar. Hiçbirimizin ailesinin neredeyse tamamı 18'den küçük olan çocukları barlarla dolu bir caddeye götürmek isteyeceğini sanmıyordum.
Hava almak için dışarı çıktım. Görkem de beni takip etti. Bir süre sessizce yürüdük. Daha fazla içimde tutabilecek gibi hissetmiyordum. Görkem ile birbirimize aldığımız her nefesi anlatırdık.
"Ege beni öptü."
"NE?" diye bağırdı ve bitmek tükenmez sorularına başladı.
"NEREDE? NE KADAR İLERİ GİTTİNİZ? İYİ ÖPÜŞÜYOR MU? NE ZAMAN OLDU? NEDEN DAHA ÖNCE ANLATMADIN? HELEN BU MUHTEŞEM BİR ŞEY! HELEN!"
Bir yandan bedenimi sarsıyordu. Ben bile bu kadar heyecanlanmamıştım.
"Senin hediyelerini almak için beraber şehre gittik. Orada. Daha önce anlatmadım çünkü hazır hissetmedim. "
"Nasıl gelişti? Tüm detayları bilmek istiyorum."
Ve anlattım. "Ve sonra lolipopumu tekrar ağzıma koydu."
"Hasiktir, Helen! Bu duyduğum en seksi şey falan. An itibariyle lolipoplara tapıyorum."
"Umarım burada kalmaz."
Elimden tutup döndürdü. "Sen böyle görünürken imkanı yok."
Güldüm. "Sen de fena değilsin." dedim.
"Harikayım." dedi. Ve ortak eve geri döndük. İçeri girmeden önce "Bekle! Bizi kimin götüreceğini biliyorum. " dedim. Ege'den bahsettiğimi anında anladı.
"Sürtük olmanın bir gün işimize yarayacağını biliyordum. Koş, al onu."
Burada olduğunu umarak evlerine doğru koştum. Çoğu gece burada olmuyordu. Hatta çoğu gün. Genelde şehirdeydi. Ama şanslıydım. Evlerinin önünde telefonla konuşuyordu. Beni görünce görüşmesini sonlandırdı.
