THE ANTAGONIST [COMPLETED]

KABANATA 16

Sa loob ng isang dosenang taong magkakilala at magkasama kami ni Ike, hindi ko lubusang maisa-isip na hindi ko pa pala talaga siya kilala ng lubusan. Hindi ko inakala na may ganitong tinatagong personalidad pala si Ike.

Tulad nalang ngayon, umagang umaga pa at nasa isang banyo kami ng eskwelahan namin ngayon, gumagawa ng mga makamundong bagay.

"Ike, ano ba? Nasa eskwelahan tayo!" Mahinang pag tutol ko sa kagustuhan niya.

"Mabilis lang ito El, at maaga pa naman kaya wala pang masyadong tao." Sabi niya sa akin saka niya ako marubdob na hinalikan.

-----------------------------------------------------------

CENSORED PART

You can read this on my blogspot. Just click on my profile and you'll see the link there.

-Cxhase

-----------------------------------------------------------

"Nel, napapansin ko na masyado ka atang pagod this week." Nag-aalalang sabi sa akin ni Carlos nang umalis na ang chemistry teacher namin na si Sir Cabrera.

Sino ba naman kasing hindi mapapagod eh simula nung birthday ko na naganap last monday ay walang gabing hindi ako kinakana ni Ike. Tapos kahit na dito sa school ay umiisa o dalawa parin talaga.

Hindi sanay ang katawan ko sa ganitong pisikal na mga aktibidad na ginagawa ko this week kaya expected talaga na magiging mababa ang lebel ng energy ko.

Alam ko na hindi lang sila Carlos ang nakakapansin, pati narin ang mga classmates ko lalo na si Eric. Mabuti nalang at hindi sila nag comment kasi hindi naman ako pumapalyar tuwing sa klase, as of now.

"Nahihirapan kasi akong matulog ng maaga kapag gabi Carl eh." Half-lie ko.

Eh kasi hindi talaga na kokontento si Ike sa isang pagpapaputok lang. Hindi ko alam kung saan niya nabubunot ang libido niya at kung saan niya kinuha ang lahat ng lakas na nasa katawan niya. Tapos ang dami pa ng pinuputok niya, at mas dadami iyon habang tumatagal ang pagkantot o pagsuso ko sa kanya.

Ako kasi pagkatapos talaga ng isang palabas ko ay nanghihina na ang katawan ko. Pero kahit na ganun ay sigi parin talaga si Ike, kahit na hindi na daw ako gumalaw at siya na daw gagawa ng lahat ng trabaho ay okay lang daw. Basta makana niya lang ako, lahat gagawin niya talaga.

"May problema ka ba?" Seryosong tanong ni Carlos.

"No, wala. Wala akong problema. Siguro dahil lang to sa adrenaline rush na nararamdaman ko sa tuwing hinahawakan ko ang mga librong binigay niyo sa akin nung kaarawan ko kada gabi, nagbabasa kasi ako before matulog." Pagsisinungaling ko.

"You know Nel, we're really grateful na nasiyahan ka sa regalo namin sa iyo. Pero to be honest hindi ko gusto yung nangyaring na dahil sa regalo namin ay nakukulangan ka na sa tulog. Edi sana hindi na lang namin ibinigay iyon kung magdudulot lang pala iyon ng masama sa iyo." Panghihimasok ni Zaniya sa usapan namin ni Carlos.

Punyeta talaga itong babaeng ito.

Akalain niyo nasa upuan niya siya ngayon na ilang metro ang layo sa amin ni Carlos. Tapos ang pag-uusap namin ni Carlos ay yung tipong kami lang dalawa ang nakakarinig, pero nagawa parin niyang marinig iyon at sumingit.

May something na talaga ito si Zaniya sa pandinig. Kinukutuban na talaga ako.

"Nel alam mo namang katawan at kalusugan lang ang puhunan natin sa buhay diba?" Pagpapaalala sa akin ni Carina nang makuha ni Zaniya ang atensyon niya.