04

34 2 0
                                    




"Hahaha, kain na,"


Natawa nalang ako sa kaniya, masyadong malakas ang loob mag hamon talo naman.


Tinignan ko siya habang kumakain, gusto niya, yan ang masasabi ko. Parang gutom na bata kung maka lantak sa fishball, napako ang tingin ko sa labi niya, heavy lower lips ang labi niya, pula at bumagay iyon sa maputla niyang kulay ang kilay... saks lang maganda naman hindi makapal pero hindi rin manipis matangos ang nose bridge, bagay sa kaniya. his has a pair of brown eyes.


"Kain na, tama na kakatitig sakin," biglaang sabi niya.


Nagising ang utak ko... tss, feeling.


"bakit? 'wag ka ano jan, tinitingnan ko lang pagkain mo baka bigla kang sumuka. Uy wala akong balak mag-alaga ng may sakit,"


"I have a question," I nod in response.


"May boyfriend ka ba?" deretsahan at walang prenong tanong niya.


Nangunot ang noo ko sa kaniya, ano namang trip nito.


"Bakit mo tinatanong? bakit crush mo ba ako?"



Panggagago kong tanong sa kaniya, at hindi ko inaasahang ngingiti siya.


"Paano pag sinabi kong oo?" Naghahamon niyang tanong.


Napa tingin ako sa kaniya, confession ba ito? kaka kilala palang namin e masyadong speed amp! mukha ba akong joke?


"Alam mo ikaw napaka galing mo, kahapon lang tayo nag kita, sabagay ako nga nag kaka crush kahit sa jeep ko lang naka sabay e," saka sumubo ulit ng fishball. "Wala, wala akong boyfriend, hindi nila kakayanin ugali ko"


"Bakit naman?" Tanong niya, halatang curious.


"Ewan, hindi ako mabait na anak, so meaning hindi rin ako mabait maging gelpren," I shrugged and continue eating.


"You're kind." he reply, and I choke on my drink.


Pinunasan ko ang labi ko at saka humagalpak ng tawa ginagago at ako nito.


"Hoy, anong... hahahaha, parang tanga to. Parang kala mo hindi kita inaway kanina, parang 'di kita sinungitan noong nakaraang gabi sa club," tawang tawa kong pina-alala ang mga nangyari.


"Well," napa lunok siya at nag iwas ng tingin.


"Tss. lahat ng tao kayang maging mabait, Mabait kung gugustuhin."


Biglang pumasok sa isip ko si... grandma. Hindi naman daw siya ganon gaya ngayon sabi ng mga maid namin sa bahay pero dahil daw sa isang pangyayari ang sweet at mabait na lola ko biglang nagbago.


Dun ako naniwala na ang pagiging mabait ay choice ng tao, dahil kahit anong sama ng naka paligid sayo kung talagang pipiliin mo ang mabuti, magiging mabait ka. May mga tao rin kasing ang kakapal ng mukhang manakit, ewan ko din ba anong trip ng mga taong yun.


"Anong iniisip mo?" napukaw nitong kumag na ito ang isip ko


Maloko akong ngumiti sa kaniya.


Unexpected Flight (Monteverde Series #1)Where stories live. Discover now