Unicode
ဘတ်ခ်ဟွန်းက ကားပေါ်ရောက်ထဲက ချန်းယောလ်လက်ကလေးကိုကိုင်ထားသည်။
"ဘတ်ခ်ဟွန်း လက်ကိုလွှတ်ဦး"
"မလွှတ်ပါဘူး ငါကားအမြန်မောင်းရင်ကြောက်တတ်လို့"
"ငါအရှိန်လျော့ပေးမယ်...လွှတ်တော့"
ဘတ်ခ်ဟွန်းမလွှတ်ပေးခင် ချန်းယောလ်လက်ကလေးကိုအတင်းရုန်းထွက်လိုက်သည်။
ချန်းယောလ်ကိုအကြည့်လွဲသွားပြီး ကားမှန်ကနေ တစ်ဆင့်အပြင်ဘက်ကိုလှမ်းကြည့်နေတဲ့ဘတ်ခ်ဟွန်းကသေချာပေါက်စိတ်ဆိုးသွားတာဖြစ်မည်
ဟိုကိုရောက်တော့လဲချန်းယောလ်ကိုစကားမပြောပဲနေနေသည်။
"ဘတ်ခ်ဟွန်း"
"ဘာလဲ"
"လာ ငါစပျစ်သီးကောင်းတာလေးရွေးပေးမယ် လာစားလှည့်"
ချန်းယောလ်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကိုအတင်းပါလာရတဲ့ဘတ်ခ်ဟွန်းကချစ်စဖွယ်အတိကောင်းပါသည်။
ချန်းယောလ်ခူးပေးတဲ့စပျစ်သီးတွေကိုငြိမ်ငြိမ်လေးစားနေတဲ့ဘတ်ခ်ဟွန်းကလိုချင်တာရနေတဲ့ကလေးလေးလို
"ဘတ်ခ်ဟွန်း "
သဲသဲမဲမဲအစားကြူးနေတဲ့ကလေးက ချန်းယောလ်ကိုမော့ကြည့်လာသည်
"ကလေးလား မင်းက"
နှုတ်ခမ်းထောင့်မှကပ်နေတဲ့ စပျစ်ခွံအပိုင်းအသေးလေးကိုချန်းယောလ်ခွာပေးရင်းပြောသည်။
ဘတ်ခ်ဟွန်းရှက်သွားသည်ထင်ပါ့ ။ မျက်နှာလေးကိုရဲလို့...
"ကိုယ်တို့ပြန်ခါနီးကျရင်သွားစရာနေရာတစ်နေရာရှိသေးတယ်"
"ဟမ် ဘယ်လဲ"
"မကြာခင်သိရမှာပေါ့ "
------------
"ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတုန်းလား"
"ငါဘယ်မှာစိတ်ဆိုးလို့လဲ"
"စိတ်ဆိုးနေလို့ ဒီကိုရောက်ထဲက စကားမပြောတာပေါ့"
"........."
"ကိုယ့်မျက်နှာလဲ ကိုယ်ပြန်ကြည့်ဦး။မျက်မှောင်ကြီးကကျုံပြီး နှုတ်ခမ်းကြီးကဆူထားတာ မသိရင် ဝက်နှုတ်ခမ်းကြီးကျနေတာပဲ"
YOU ARE READING
Setsunai[COMPLETED]
Fanfiction•One of the greatest pain and agony is being in one sided love with someone....• [M-Preg]
![Setsunai[COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/260162380-64-k369013.jpg)