Unicode
ခါအီရဲ့စောင့်ရတာကြာတယ်ဆိုတဲ့ဩဝါဒတွေနားထောင်အပြီးမှာတော့ မှာထားတဲ့ဟင်းတွေရောက်လာခဲ့ပါသည်။
"ဝါး...အနံ့လေးကမွှေးနေတာပဲ"
ဟင်းပွဲတွေဆီ လက်မလှမ်းခင်ဘတ်ခ်ဟွန်းရဲ့ရှည်နေတဲ့အင်္ကျီလက်ကလေးကိုခေါက်တင်ပေးရသေးသည်။
"ဘာစားမလဲ ဘတ်ခ်ဟွန်း "
"ဟိုဟာ...."
ငါးအသားလွှာဘက်ကိုလက်ညိုးထိုးပြလာတဲ့ဘတ်ခ်ဟွန်းကြောင့်ချန်းယောလ်သူ့ပန်းကန်ထဲဟင်းထည့်ပေးလိုက်သည်။
"ခဏလေးနော် ဟင်းရည်ကပူသေးတယ်။ကိုယ်အအေးခံပေးမယ်။အဲ့တာအရင်စားထားနှင့်"
ဘတ်ခ်ဟွန်းအတွက်တစ်ရှူးနှစ်ရွက်လောက်အဆင်သင့်ထုတ်ထားပေးပြီးသားဖြစ်သည်။
"ပတ်ချန်းယောလ်"
ခါအီခေါ်သံကြောင့်ချန်းယောလ်ဟင်းရည်တစ်ခွက်နဲ့အလုပ်ရှပ်နေရာကနေ မော့ကြည့်လာသည်။
"သူကလေ မင်းနဲ့မယူခင်လွန်ခဲ့တဲ့အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ထဲက ခြေအစုံလက်အစုံနဲ့မွေးလာတာနော်"
"အေး ငါသိတယ်လေ"
"အော် မသိဘူးထင်လို့ပြောနေတယ်ထင်နေလား။သူလဲသူ့ဘာသာသူစားတတ်ပါတယ်ကွာ။အကဲမပိုစမ်းပါနဲ့"
"မပိုပါဘူး...ဟင်းရည်ကအရမ်းပူနေလို့လေ"
"အေးအေး မပြောတော့ဘူး စိတ်ကြိုက်သာလုပ်ကြတော့"
ထမင်းစားနေတဲ့ဘတ်ခ်ဟွန်းက ချန်းယောလ်နဲ့ခါအီကိုကြည့်ရင်းခိုးရယ်နေသေးသည်။
ဘတ်ခ်ဟွန်းအတွက်ဆိုရင် ဘယ်သူတွေဘာပြောပြော ကိုယ်ကလုပ်ပေးချင်မိသည်။ဘတ်ခ်ဟွန်းလိုတိုင်းရှိပေးမယ့် ဘတ်ခ်ဟွန်းအနားကတစ်ယောက်သောသူဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ဆန္ဒတွေက တစ်နှစ်နှစ်နှစ်တည်းမှာမဟုတ်တာပဲ
"ချန်း..."
"ဟမ်...."
"ရေသောက်မယ်..."
ချန်းယောလ်ရေဗူးကိုအမြန်ဖွင့်ပြီးဖန်ခွက်ထဲထည့်ကာဘတ်ခ်ဟွန်းကိုတိုက်ရသေးသည်။
JE LEEST
Setsunai[COMPLETED]
Fanfictie•One of the greatest pain and agony is being in one sided love with someone....• [M-Preg]