Yarım saat sessizce arabanın durmasını bekledim. Ne o ne de ben konuşuyorduk. Araba durduğunda gözlerimi araladım. Burası Kayanın bizi daha önce getirdiği kafeydi. Babasının ve annesinin işlettiği kafe.
"Kaya? Neden buraya geldik?" Dedim sesizce.
"Seninle baş başa birşey konuşmak istedim o yüzden" dedi ve arabadan çıkıp benim kapımı açtı. Elini bana uzattı. Tabii ki tutmayacaktım. Arabadan kendim indiğimde göz devirdi. Kapıyı kapatıp elimi tuttu. Çekemedim çok sıkı tutuyordu.
"Gel" diye fısıldadı ve kafeye doğru ilerledi. Kafenin kapısını araladı ve içeri girdi. Ben de onunla birlikte içeriye girdim.
Ortada bir masa vardı ve mumlarla süslenmişti. Oturma odasına benzeyen küçük bir alan daha vardı. Ben kafenin içine hayran hayran bakarken Kaya da bana gülümseyerek bakıyord
Beni belimden tutup kendine çekti ve yanağımı öptü. Bu sefer ben ona hayretler içinde bakıyordum ki arkadan Arasın sesini duydum.
"Hoşgeldiniz efendim rahatsız etmiyorum inşallah" dedi.
"Aras! Sen ne yapıyorsun burda" dediğimde göz devirdi.
"Kaya Bey garson olmamı istedi de o yüzden burdayım. Ama işime yaracak bir teklifte bulundu ya. Sana sonra anlatırım" dedi heyecanlı bir şekilde.
Daha sonra Kaya elimden tutup masaya yöneltti. Sandalyenin birini çekip oturmam için bekledi. Diğer sandalyeye oturduğumda yine göz devirdi.
"Yapma şunu" dedi. Sinsice gülümsediğimde Aras geldi yanımıza.
"Hoşgeldiniz. Ne isterdiniz? " dedi ve sahte bir gülümsemeyle bize menü verdi.
"Önce şu sahte gülümsemenden kurtulmanı istiyorum" dedim. Kafasını sallayıp kendi gülümsemesiyle baktı bana.
"Ne istersin... Gece" dedi Kaya. Ne diyeceğini mı bilememişti.
"Hiçbirşey istemiyorum. Ne söyleyeceksen söyle" dedim. Kafasını salladı ve telefonunu çıkarttı. Sonra birine mesaj yazmaya başladı ve gönderdi. Aras ise gitmişti
Benim telefonum titreyince kaşlarımı çattım. Telefonumu çıkarıp bildirimlere baktığımda anonim mesaj atmıştı. Mesajlara girdim
Anonimcim: Seni çok seviyorum
Yazıyordu mesajda. Kayaya ve telefona bakarken Kaya bişeyler daha yazdı ve gönderdi.
Anonimcim: Niye öyle bakıyorsun. Söyleyeceğim şey buydu🙃
Yazıyordu. Anonim Kaya ya da Kaya anonim. Ama Kayanın arkadaşı anonim. Anonim Kayanın arkadaşı değil miydi lan.
Beynim yandı. Şimdi kaya anonimin telefonundan yazıyor ama kaya anonim oluyor o zaman. Noluyo ya"A-ama sen" dedim. Kafasını salladı
"Seni çok seviyorum" dedi fısıldayarak
"N-neden böyle bir sey" dedim yine bağırarak
"Gece sana ulaşmak için-"
"Ya nasıl! S-sen anonim değilsin!" dedim bağırarak. Ne dediğimi bilmiyordum açıkçası.
"Gece benim" dedi. Hızlıca ayağa kalktım. O anonim olamazdı.
"Hayır! Sen anonim falan değilsin!" Dedim ve kendimi kafeden dışarıya attım. Gözlerimden yaş akmaya başladı.
O anonim olamazdı. Olmamalıydı O anonim değildi. Kafeden biraz uzaklaştım. Ayakkabılar ayağımı acıtmaya başlamıştı. Ayakkabılarımı çıkardım ve elime aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Numara Komşum~\Texting
Teen Fiction*****1208: Naber cınım ben amcınım Gece: What dedin gülüw *****1208: Bir akımmış bu *****1208: Numara komşuna selam Gece: İşine bak gardaş Her şey böyle başladı. Numara Komşum'a hoş geldiniz. Yorumlarınız bizim için değerlidir. ☆'a basmayı unutmayın...