~21~

296 19 21
                                    

Gece'nin anlatımıyla devam

Sıçrayarak yerimden kalktım. Toprak ve Doğukan ise ayrı yerlerde sızmışlardı. Başımın dönmesiyle geri oturdum koltuğa. Bi süre baş dönmemin gitmesi için bekledim. Gitmiyordu. Ayağa kalktım ve zar zor mutfağa ilerledim.

Ayağımın takılmasıyla dengemi kaybettim. Düşmedim ama az kalsın düşüyordum. Takıldıgım şişelere baktım ve göz devirip bi tanesini elime aldım. Camdan dışarıya fırlattım. Şu an Arasla yaptığımız küçük kulübedeydik ve yanımda Toprak ve Doğukan vardı. Mutfağa girdim ve küçük koltuğa oturdum.

Dünden beri kafam gerçekten yerinde değildi ve bu pisliğe Toprak ve Doğukanı da katmıştım. Size kısaca herşeyi anlatayım.

Kayayla o filmden cıkmış olarak adlandırdığım olayımızdan sonra ordan ayrılmam gerektiğini biliyordum. Ne kadar ordan gitmek istemesem de buna mecburdum.

Onun kendi kendine bağırmaları hâlâ kulağımda yankılanıyordu.

O Andan anlatım (Geceden)

Ayaklarım gitmek istemiyordu. Sürüne sürüne oradan uzaklaştım. Onun gökyüzüne bağırış sesleri geldi kulağıma. Gözlerimden 2 dakika önce duran yaşlar yine yerini buldu.

Hıçkıra hıçkıra ağlayarak gidip ona sarılmak istedim. O sustursun beni istiyordum.

Ondan uzaklaştım ve her adımımda nefes alma yetkim daraldı. Ağlamaktan boğazım acımaya başlamıştı. Koşmaya başladım. Buradan gitmem lazımdı. Hemde acilen

Biyere çarpmamla afalladım ve çarpıtığım şeye baktım. Karşımda Aras duruyordu.

"Gece! Noldu niye ağlıyorsun?! " Dedi ve göz yaşlarımı sildi. Ama o sildikçe daha çok geliyordu.

"A-aras onu y-yalniz bırakma ya-yanina git onu-onun " dedim kekeleyerek.

"Gece Noluyo söylesene! "

"Aras onun yanına git! " diye bağırdım ve kolundan ittirip onu arkamda bıraktım. Uzaklaştım ordan. Kaç sokak kaç mahalle geçtim bilmiyorum ama en son yürüyecek gücüm kalmamıştı. Kendimi kaldırımın birine attım ve ağlamaya başladım.

"Ya neden her şey böyle olmak zorunda! " dedim bağırarak.

Kaya anonim ve buna inanmak zorundasın

Dedim kendi kendime

Ama ya anonim değilse ve benimle dalga geçiyorsa

Bu sefer haklıydı iç sesim. Ya benimle dalga geçiyorsa.

"Selam" dedi Berke. Berkenin burda ne işi vardı ki. Bu arada Berkeyi hatırlıyorsunuz dimi. Okulda biz Kayayla arka bahçede konuşurken yanımıza gelmişti.

"Ne işin var bakalım senin burda"
Dedi ve yanıma oturdu.

"Asıl senin ne işin var burda. Yalnız da kalamıyoruz ya" dedim. O ise dikkatlice beni süzüyordu.

"Sen neden ağladın? " dedi ve gözlerime daha dikkatli bakmaya başladı. Kaşlarımı çattım. Tam konuşacaktım ki o aldı sözü

"Bak yanlış anlama abin olarak soruyorum" dedi. Kafamı salladım ve gözlerimden bir damla daha yaş akmasına izin verdim

"İyi değilsin sen. Hemde hiç iyi değilsin. Bak eğer Kaya bisey yaptıysa-"

"Berke ben cidden kötü bisey söylemedim" dedim ve ellerimi başıma koydum ve kollarımı bacaklarıma yasladım.

"T-tamam ama ne oldu? Cidden kötü bir amacım yok sadece arkadaşca abin olarak soruyorum" dedi.

"Boşversene benim eve gitmem lazım hem" dedim ve ayağa kalktım. O da benimle birlikte kalktı. Ben el sallayıp yürümeye başlayınca arkamdan gelmeye başladı. Durup arkamı döndüm

~Numara Komşum~\TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin