ŞANSIN BU KADARI

7.1K 382 16
                                    

Medyada Şeyma

"Sarılmak varken kupkuru bir selamı seçtin."

Arkamdan gelen sesle arkamı dönmem bir oldu. Bu omuydu. İnanmıyorum ya offf şimdi buna sevineyim mi üzüleyim mi anlamadım. Arkamdaki sesi tekrar duydum.

- Hoşgeldin komşu kızı.

Bana neden bunu söylüyordu anlamadım ama ona karşılık vererek

- Hoşbuldum dedim ve şaşkın bir şekilde gülümsedim.

Bana bakan bu orman yeşili gözler ona aitti. Hakan'la aynı sıftaydık bunu ben bile hayel edememiştim. Şuanda burada olduğuma bile inanmıyordum. Allah'ım sen aklıma mukayet ol. Bu bir rüya olmalı.

Ben kendi kendime bunları saçmalarken çoktan önüme döndüğümü farkettim. Yanımda oturan bir kız vardı. O da başını bana çevirerek gülümsedi ve elini uzattı. Bende elini tutarak gülümsedim.

- Selam ben Büşra hoşgeldin.

- Aleyküm selam bende Sidenur. Teşekür ederim hoşbuldum.

Elimi elinden çekerek başımı hocaya çevirdim ama aklım hala arkamda oturan Hakandaydı.

Nedense bir türlü aklımdan çıkaramıyordum onu. Dersi dinlerken onun sıcacık nefesini ensemde hissedebiliyordum. Ders çoktan bitmişti. Büşra bana

- Hadi sana okulu gezdireyim hem tanımış olursun biraz.

- Tamam canım olur dedim.

Büşra çok canayakın,içi içine sığmayan bir kızdı. Bana çok samimi davranıyordu Şeyma'nın aksine gözlerinin içi parlıyordu adeta. Büşra gerçekten çok iyi bir kızdı.

Benim koluma girdi ve beni çekiştirmeye başladı. Birlikte okulu gezerken gerçekten çok büyük bir okul olduğunu anladım. Koridorları çok uzundu. Bir sürü sınıf vardı. 6 katlı büyük bir yerdi. En alt kattan başlayarak bütün okulu gezmiştik en son kantin kalmıştı.

- İstersen birşeyler yiyelim yorulmuşsundur dedi Büşra

- Tabiki de yoruldum o kadar kat gezdik dedim.

Birlikte kahkaha atmaya başladık. Gülerek kantine kadar geldik ve kantinin kapısından içeri girdik. Kendimize boş bir yer aradık kantin o kadar kalabalıktı ki bir yer bulamadık.

Kantinin ortasında öylece kaldık. Hiçbir yer bulamadık. Arka masadan gelen bir sesle arkamı döndüm Alper ve Şeyma bize bakıyordu. Alper bize bakarak gülümsedi ve

- Sidenur gelsenize.

Bize yanlarında iki tane boş sandayleyi göstererek.

- Yok biz sizi rahatsız etmeyelim.

Alper ayağa kalkarak benim kolumdan tuttu ve beni yanlarına otutturdu.

Büşra'da hemen yanıma oturmuştu.

Şeyma'nın yine o bakışları benim üstümdeydi. Anladım herhalde bu kız Alper'i benden kıskanıyordu. Neden ki ben Alper'i kardeşim olarak görüyordum.

Benim bu konuyu kesinlikle Şeymayla konuşmam lazımdı. Yoksa bu kız benim kesin saçımı başımı yolardı. Kesin kesin yani.

Masada sesizlik hakimdi. Ben bu sesizliği bozan ilk kişi oldum.

- Şeyma siz nasıl tanıştınız?

Şeyma bu soruyu hiç beklemiyor gibiydi bir an şaşırdı.

- Biz mi? dedi.

- Evet Alper 'le sen nasıl birbirinizi sevdiniz? Yani Alper kolay kolay aşık olmazdı dedim.

Bunu söylememle Şeyma'nın yüzünde sinirli bir ifade oluştu. Bana kızmışmıydı. Kesin kızmıştı hele ki son söylediğim sözle morali bozulmuştu.

Şeyma'nın ağzından

Bu kız ne yapmaya çalışıyordu. Sonradan gelmiş bizim ilişkimizi sorguluyordu. Senin haddine mi bunu sorgulamak münasebetsiz seni. Ay ya resmen bu kız beni sinir ediyordu.
Allah'ım sen sabır ver Yarabbi.

Bu kız çok sinirime gidiyordu. Olmayan sinirlerim zıplamıştı adeta. Geldiği ilk gün beni kendinden soğutmuştu. Alperin ona bakarken gözleri parlıyordu.

Acaba eskiden aralarında birşey mi geçmişti. Bu kız Alper'imi seviyodu.
Ondan hala hoşlanıyor muydu. Onu elimden alamıyacak. Ay ben iyice paranoyak oldum. Yani Sidenur mudur nedir artık dayanamıyorum konuşucam bu kızla ya da saçını başını yolacağım. Yarın konuşcam kesin. Yoksa elimden bir kaza çıkacak.

Ben Şeymaya bu soruyu yönelttiğimde bu sorumu cevapsız bıraktı. Büşra da bizi izliyordu ve hiç ses çıkarmıyordu. Galiba oda anladı Şeymanın bu soruya kızdığını. Ama Alper bu sorum karşsında gülüyordu.

Ona anlamayan gözlerle baktım ama hala gülüyordu. Şeyma daha fazla kızarak masadan kalktı ama Alper onu bileğinden kavrayarak kucağına oturttu.

- Güzelim neden bu kadar sinirlendin ona anlatmamı istemiyor musun?

- Canım anlatırsan bilki gözlerini oyarım.

Alper bu cevap karşısında bir an donup kalsada sonra eski neşeli gülüşünü devam ettirmişti. Acaba Şeyma neden bu kadar sinirlenmişti aralarında bizim bilmemizi istemediği birşey mi vardı.

Ama Alper neden bu olayı sorduğumda gülmeye başlamıştı. Bu konu burda kapanmıştı ama yarın bu konuyu Alper'e soracaktım.

Alper ve Şeyma masadanbirlikte kalkıp gitmişlerdi. Ben onların arkasından bakarken birden gözüm bir yere takıldı. Ve gördüğüm manzara karşısında gerçekten çok karmaşık duygular içine girdim.

Bunun burda ne işi vardı.

Günaydın GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin