'မေန႔ကမွ ေက်ာင္းစတက္ရတာကို ဒီေန႔ ေက်ာင္းမသြားျပန္ဘူးလား kim junkyu ...'
'သား ..ေခါင္းကိုက္ေနလို႔ အပါး '
'သား ေခါင္းကိုက္ေနရင္ အခန္းထဲ သြားလွဲေနေလ အိုမား ၿပီးမွ ေဆးနဲ႔ စားစရာတစ္ခုခု လာပို႔ေပးမယ္ေလ ..'
'မလိုပါဘူး ... ခဏျပန္အိပ္လိုက္ရင္ သက္သာသြားမွာ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းတံခါးကိုသာ လာမေခါက္မိေစနဲ႔ ...'
'Kim junkyu !!!မင္း ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဒီလို အခ်ိဳးမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနမွာလည္း ..'
ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ ေျပာၿပီး အိမ္ေပၚတက္ကိုသာ ျပန္တက္လာခဲ့သည္ ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ doyoung အခန္းထဲကိုသာ ...ပိုင္ရွင္မရွိတုးံ သူမ်ားအခန္းထဲ ဝင္တာ မေကာင္းမွန္းသိေပမဲ့ ဒီေန႔ ေက်ာင္းမသြားရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကိုက စိတ္ထဲ မတင္မက်ျဖစ္ေနတာေလးကို ေသခ်ာေအာင္ သက္ေသရွာခ်င္ေနတာမို႔ ...
'doyoung က ဒိုင္ယာရီ အျမဲေရးတဲ့ အက်င့္ရွိေတာ့ သူ႔စာအုပ္ထဲမွာ တစ္ခုခု ရွိမွာေသခ်ာတယ္ ဒိုင္ယာရီကို အရင္ရွာရမယ္ ..'
ကိုယ္ဘာသာေျပာရင္း လက္ကလည္း ေနရာအႏွံ့ရွာေဖြေနမိတယ္ ...အံဆြဲတစ္ခုကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ သားေရအဖုးံနဲ႔ စာအုပ္ေလး တစ္အုပ္..ေသခ်ာတယ္ ဒါ doyoung ရဲ့ ဒိုင္ယာရီပဲ...စာရြက္ေတြကို တစ္ရြက္ျခင္းလွန္ရင္း ႏြဳတ္ခမ္းထက္မွာလည္း အျပဳးံေလးပါတြဲခိုလာတဲ့ junkyu ...
'kimdoyoung ..kimdoyoung ..ငါထင္ေနတဲ့ အတိုင္းပါပဲလား ....စိတ္မေကာင္းေပမဲ့လည္း ခဲတစ္လုးံနဲ႔ ဌက္ႏွစ္ေကာင္ ထိမဲ့ အခြင့္အေရးကို ငါက လက္လြတ္ခံမွာတဲ့လား .....'
_______________________________________
'hyung ..ကၽြန္ေတာ္ကို ဒီေန႔ က်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ေရွ႕ထိ လိုက္ပို႔ေပးနိုင္မလား ..သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အဲ့မွာ ခ်ိန္းထားလို႔...'
သူဘာမွ ေျပာမေနေတာ့ပဲ စာၾကည့္တိုက္ေရွ႕ထိ doyoung ကို လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္...သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္ဆိုေတာ့ haruto ပဲေနမွာ ...သူ..ကားကို စာၾကည့္တိုက္နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ထားရင္း အေျခအေနကို ၾကည့္ေနမိတယ္ ခဏၾကာေတာ့ harutoဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက ေကာ္ဖီခြက္ကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္က်န္တဲ့ တစ္ဖက္က ဖုန္းေျပာရင္း ေလၽွာက္လာေနသည္...ဒါ ငါ့အတြက္ အခြင့္အေရးပဲ ......
