Kyu ..ruto နဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ jihoon တို႔ အိမ္ထဲ ဝင္လာလိုက္သည္ ...hoonie ကေတာ့ သူ႔ကို ျမင္ရင္ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ဦးမွာပဲလို႔ အေတြးမဆုးံခင္ jihoon ရဲ႕ အသံက်ယ္က်ယ္ကို ၾကားလိုက္ရသည္ ....
'Kim junkyu ...မင္းေပၚလာေသးတယ္ေနာ္ ...ငါမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ပူေနရလည္း ..ၿပီးေတာ့ မင္းအပါးညက ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း ငါဘယ္လိုေတြေတာင္ လိမ္ေျပာလိုက္ရလည္း ...ညက ဘယ္သြားေနတာလည္း ..ၿပီးေတာ့ အဲ့လက္ကေရာ ဘာျဖစ္လာတာလည္း....'
'ခဏ ေလး...ခဏေလာက္ အသက္႐ွဴပါဦးလား ကြာ ...'
'မ႐ွဴႏိုင္ဘူး ..မင္းလုပ္လို႔ ငါ အသက္တိုေတာ့မယ္ ...'
'ေျဖးေျဖး ..ေျဖးေျဖး ...ငါေျပာပမယ္ ..ခဏေလး suk ကိုပါေခၚထားတယ္ သူ႔လာရင္ တစ္ခါထဲ အကုန္လုးံ ေျပာပမယ္ ဟုတ္ပီလား...'
'Suk ...ေရာက္ဖို႔ဆို ၾကာဦးမွာ ...ငါက သိခ်င္ေနၿပီ..'
'မၾကာပါဘူးကြာ ငါ အိမ္က ထြက္လာကတည္းက suk ဆီစာပို႔ထားၿပီးသား ခဏေန ေရာက္လာေလ့မယ္... '
'အဲ့ဆိုၿပီးေရာ...ဒါနဲ႔ မင္း မေန႔က အိမ္ျပန္မအိပ္လည္း မင္းအိမ္ကို ဖုန္းေတာ့ ဆက္သင့္တယ္ေလ ...မင္း အပါး ငါ့ကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ ငါ့မွာ ထူပူသြားတာပဲ...'
'မေန႔က ထြက္လာေတာ့ ruto အတြက္ ဖုန္းကိုပဲ ယူလာမိတာ ...ဒါနဲ႔ မင္း အပါးကို ဘယ္လို ေျပာလိုက္လည္း...'
'ဘယ္လို ေျပာရမွာလည္း...ငါတို႔ suk တို႔ Bar ကို သြားရင္း နည္းနည္းေသာက္လာၾကလို႔ kyu ကို အိမ္မျပန္ခိုင္းပဲ ဒီမွာပဲ အိပ္ခိုင္းလိုက္တာ ...အခုလည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနပါၿပီ ဘာညာ ၾကည့္ေျပာရတာေပါ့ ...'
'ေက်းဇူးပါ ...ငါ့သူငယ္ခ်င္း ေလး...'
'သူငယ္ခ်င္းေလး လုပ္မေနနဲ႔ ...ေျပာေတာ့ ...'
'Suk လာမွပါဆို...'
'မင္း..အေနာက္မွာ ေရာက္ေနၿပီ ...ေျပာေတာ့ကြာ ငါတစ္ကယ္ သိခ်င္ေနၿပီ ...'
