B-Day Cake

"Seni yalnız bırakmıycam."

(Ace banim favori 4 karakterimden biri ve bayılıyorum ona... ölmüş olması dışında bir sorun yok :")....
neys medya ♡  ben)

~

Bir hafta boyunca düzenli olarak yanına uğradım ve bilmek istediği herşeyi anlattım. Ben hastaneden taburcu oldum ama onu ziyaret etmeyi bırakmadım.
Ryuu da 2 kere uğrayabilmiş ve onu ziyaret etmişti. İyi anlaşıyorlar gibi duruyor...

Benle ilk tanıştığımız gibi samimi veya imalı konuşmuyor... ürkütücü derecede sakin, dikkatlı ve çekinerek konuşuyor...
Tahminimce o edindiği kişiliği gerçek değildi... zamanla elde etti ve o şekle büründü. Ama şimdiki kişiliğine bakarsak asıl benliğini görebiliriz....
O şuan kör sayılır.... (zihin olarak) geçmişini bilmeden geleceğini yazmak..... ben onunla olduğum sürece herşey normale dönücek... biliyorum....

Ona uğradığım vakitler kitap okuyor, sevdiği yiycekleri alıyor ve bir buket leylak getiriyordum.. o da benim gibi seviyordu ve şimdi de seviyor gibi duruyor..

"Sanırım bu kitabı her okuduğumda mayışıyorsun."

"Oh gerçekten mi, hiç fark etmemiştim. Ama bende rahatlama hissi uyandırdığı açık."

Ufak tefek gülüşmelerle güzel vakit geçirmeye çalışıyorduk ama kapının açılmasıyla hepsi kesildi. Doktor odaya girdi ve hemşirelerle birlikte Dazaiyi kontrole götürdüler... beyin emarına bakılıcak ve eski hafızasını tetikleyip tetikleyemiyceklerini kontrol edicekler.... kısaca geçici bir durum mu öğrenmek için.. Umarım herşey normale döner....
.

"Zar zor kazayı atlattı. İşin aslı bedeninde çok hasar var ama iyleşicek, zamanla. Hafızasına gelirsek, üzgünüm. Kafasına aldığı hasar büyük... aklı yerinde olduğu için bile çok şanslı.."

"B-ben bile bunu düzeltemez miyim.... eski anıları canlandırsak... düzelemez mi"

"Bunu deneme yanılma yöntemi ile öğrenmekten başka şansınız yok... ve bizim de yapabiliceğimiz pek seçenek kalmıyor. Emarına bakıldığında yaşadığı için şükretmeliyiz....."

"P-peki ya gözü... yapabiliceğiniz hiçbirşey yok mu....."

"Gözüne saplanan parçayı çıkardık.. irisi büyük hasar almış ve geri dönüşü yok.. sol gözü tamamen kör...."

"Tanrım...."

"Alınabilicek bir göz nakliyle normale dönebilirdi... ama-"

"B-ben verebilirim. Lütfen birşey yapın, benimkini alın!"

"....beyfendi acınızı anlıyorum ama birçok sinir irisle beraber hasar almış..."

"Lanet olsun!"

".... kendinize dikkat edin.. iyleşmesini beklemeliyiz. Çok geçmiş olsun.."

Duvara çöktüm ve öylece oturdum... ayağı yetmezdi birde tüm bedeni.. Eğer hayatına girmeseydim bunlar olmıycaktı.. şimdi ise onu yalnız bırakamam...

Odasına dönmedim... dışarı çıkıp hava aldım..
Yürümek zihnime iyi geliyordu. Hiç su terapisini uygulamamıştım. Oldukça bitkin ve kötü hissediyorum. Ruhuma bağlı balon patlamış ve sonsuz boşlukta aşağı düşüyormuşum gibi...

Yürürken yolda sokak satcısına rastladım. Biraz yengeç şiş aldım ve hastaneye geri döndüm.

Odasına girerken tıklatıp giriyordum ve tıklattığım ritimden benim geldiğimi anlıyordu. Bu sefer tıklatmadım.. İçeri girdiğimde şaşkın gözlerini üzerime çevirdi.